Milletçe seviyoruz dibe vurmayı, kılımızı kıpırdatmadan, bulanık ve karanlık o suda zaman geçirmek hoşumuza gidiyor..
Dostlarımız, ailemiz, sevdiceğimiz bizi teselli etsin, üstümüze düşsünler, içip sıçıp, kıçı başı dağıtalım...Seviyoruz dibi vesselam...
söz konusu insanlık olduğunda; düşünmemektir. düşünmeden, analiz etmeden, yalnızca çoğunluğa ve mevcut doğrulara(!) göre körü körüne yaşamak insanlığın dibe vuruşunun belkide en büyük sebebi olacaktır.
Dibe vuruş gerçekte yoktur aslında. Dibe vurduğunu kabul etmek vardır yani algıda gerçekleşir. O yüzden dibe vurdum dersin ama kimsenin umrunda olmaz hayat akar yolunda. O zaman napacaz sevgili yazar diyorsun? izleyeceksin kendini senin dışındakilerin sana yaptığı gibi. Sanki bir yaprağın nehirde yüzdüğünü izler gibi izleyeceksin kendini. Belki o zaman kendini daha güçlü göreceksin belki hissedeceksin.
