çocukluktan yaşanmışlıklar vardır hepsinde bilinçaltına habersizce giden mesajlar...
sürekli insanlardaki açığı yakalamak ve oradan yüklenmek, dalga geçmek çabası vardır. sebebi etten püften olsa da alınmalar hoş bazen sebebini anlayamazsınız bile. gereksiz kıskançlıklar ve gereksiz sahiplenmeler de olabilir. değersizlik hissi beter bir şeydir.
kendisini uzunca yıllar sözlükte unutturacak kadar değerli bir histir. Karac'oğlan çıksa köşeden, adın bilirdim unuttum, çağırmayı çağırmayı diye gönderme bile yapacaktır sözlüğe, muhtemeldir. başlığın açılış tarihinin ismiyle (değersizlik hissi) müsemma oluşu gözleri kamaştırır. ve çoğunlukla değerlilik hissine yeğlenilesidir.
Degersizlik kendi kendine olculebilen bir sey degildir. Kisinin kendi degerini belirlemesinin Bir yolu da, Bir insana etrafindakilerinin verdigi degeri olcmesidir. Kisinin kendisini bu konuda bunalima suruklemekten kurtarmasinin en iyi yoludur bu belki de. Etrafindaki insanlarin kendisi icin duydugu sevgi, verdigi deger, yukledigi anlam, davranislar... Hepsi etrafindakilerin kendisine verdigi degeri olcmesi ve kendini degersiz hissetmekten kurtarmasi icin birebirdir. Ancak kisi bunu yaparken hataya duser, onyargili davranir ve etrafindakileri yok sayip kendini illa bir bunalima suruklemek isterse degerini hic bir zaman kesfedemeyecek kendini degersiz hissettigi ile kalacaktir. Gecmis olsunbunalima girmekten baska caresi kalmamistir artik kisinin.
yıllarca açılmamış bir başlık gibi, herkesin unuttuğu ya da görmezden geldiği bir his. kimsenin aklına bile gelmemiştir, bi kıymeti yoktur çünkü. öyle ki kendini bu hisse kaptırdığını düşünen kişi, açıp da sözlüğe neymiş bu hissettiğim dediğinde, sadece koca bir boşlukla karşılaşmış olabilir bugüne kadar. ve kendi ruhunda anlam bulan en güzel "değersizlik hissi" tanımı olmuştur bu belki de onun için.
