Bazen bir insana gereğinden fazla değer verdiğinizde onun size verdiği değeri azalır ve kendisini daha değerli biri olarak görmeye başlar. kendisini daha değerli gördüğü için mükemmel olduğunu düşünüp sizden ayrılır, sonra kendisine yakıştığını düşündüğü mükemmel birini aramaya başlar. Sonunda kendisine yakıştığını düşündüğü mükemmel insanı bulur ama işler düşündüğü gibi gitmez ve kendisine yakıştığını düşündüğü kişi ona kendi değerini hissettirir ve pişman olur, geri dönmek ister ya da dönmeye yüzü olmaz ama pişmanlık duygusu hep içinde kalır.
Bu nedenle insanlara aşırı değer vermek ya da daha az değer vermek gerekmez, en önemlisi değer vermenin karşılıklı olması ve gereğinde olmasıdır.
bomboş bir insana değer vermek zamanla insanın kendinden nefret etmesine yol açıyor. yanlış insana değer verdiğinizi fark ettiğiniz anda bırakın onu, ben yapamadım ama siz yapın.
Gerçek anlamını yaşayınca anladığımız durum. Bir şeye değer vermek, onu hep yanında tutmak isteyip hep onu düşünmek midir?
Belki de dışarıdan bakılınca budur. Onu ondan çok düşünmektir değer vermek. Ona gelebilecek zararları önceden görmek istemek ve
engellemek istemektir. Bu sizi hiç rahatsız etmez fakat tabiki zorlukları vardır.
Onsuz adım atamazsınız. Her an onu düşünürsünüz. ''acaba bugun gittiği partide naptı, o cocukla konustu mu?''gibi salak saçma endişelere kaptırırsınız kendinizi. Özlemi içinizde yaşamaktır değer vermek. Hiç bir zaman can yakmaz taki onun size aynı değeri vermediğini anlayana kadar. Bir anda farkedersiniz onun sizii sizin onu sevdiğiniz kadar sevmediğini ve ''ben napıyorum ya'' gibi sorular sorarsınız kendinize. Çok önemsemeyip değer vermeye devam edersiniz. Ama onu koruma yollarında etkisiz ve pasif kalırsınız. Cunku hakkınız yoktur ona bu kadar değer vermeye ya da onu bu kadar dusunup kollamaya. Dışarısı o kadar şerefsiz ve amacı sevgi olmayıp da, kendini kucuk kaygan deliklerde bulacagına
inana kişilerle doludurki, içten içe kendinizi yersiniz. O sizin bu durumunuzu hiçbi zaman anlamaz.
Biri sana değer veriyorsa,
karşılığını beklemiyorsa,
sana hiç bir kötülüğü kondurmuyorsa,
hiç kimseye lafını ettirmiyorsa,
bu senin mükemmel biri olduğun anlamına gelmez.