en çok koyandır.
sen her şeyini onun için yapar onu hayatının merkezine koyarsın ama senin en çok ihtiyacın olduğu anda, senin tutunacak bir dal aradığında onun yanında olmaması insana dünyanın en büyük boşluk ve kötülüğünü yaşatabilir.
Benim yapmak istediğim tam zıttı şöyle açıklayayım;
Zor gününde yanında ayrılmayayım iyi gününde iki gülücüğü bana yeter diyen biriyim.
Kardeş uçtun sen diyorsanız doğru olabilir hiç sevgilim olmadı ama olursa doğru kişiye doğru olarak nitelendirdiğim davranışları gercekleştirmem farzdır.
garipbiadam yaşadığımı yazmış.
Evet arkadaşlar böyle sütü bozuk insanları değersizleştirmek farz oldu benim zor zamanımda yanımda olmayıp iyi günümde olanlarından zaten bahsetmiyorum.
Aptal olmayın kimseye gereğinden fazla değer verip bağlanmayın.
Hiçleştirmek önemli husus. Bunu yapabilirseniz ne kadar değer versenizde yanınızda bulamadığınızda canınız acımaz.ve ne kadar yanınızda bulamazsanız bulamayın değeri eksilmez.
Mühim olan değer verdiğin için değer verebilmektir işte, sorgusuz sualsiz.
Yalnızlığınızı tekrar tekrar hatırlatan olay.
Değer verilen kişi??
Annen baban sevdiğin kardeşin akraban dostun arkadaşın??
Kimdir ki bu?
Yalanlar üzerine inşa edilmiş hayatlar yaşayan ne çok insan var.
Seçimlere saygı duymak zorundayız.ben bu insanlara kızamıyorum. Hayatlarını yaşıyorlar, sizin verdiğiniz değerden bağımsız.
Karşılık bekleyerek birilerine değer veriyorsan eğer sorun sendedir.
insan kendini insanda tanımaz mı?
Çok zor günler geçiriyoruz misal.
Bir bir eksiliyor çevrenizdekiler.zor günleri yalnız atlatmaya mecbur bırakılırsınız bir nevi. Bu his kötü müdür? Evet çook...ve fakat değer verdiğiniz insanların tercihidir bu. Zorla güzellik olmaz ya hani...bir nevi bunun gibi.
Hakikatle değer veriyorsanız böylesi insanlara zor günleri atlattığınızda da değer vereceksiniz vermelisiniz.
işte bu sizin insanlık ölçünüz ve kendinize verdiğiniz değerle ilgili...herkesten her şeyden bağımsız.
Unutmayın, zor günler de geçer gider.
Ta ki yenileri gelene dek.
Çocuk oyunu değil hayat...
Degmiyorlar efendim. Ben buraya hokkali bir sekilde birseyler yazip saydirmayi bilmiyor muyum sanki? Hicbirsey farketmeyecek. Cunku ben kendi başıma ayaga kalktım artık.
Yasamalara doğmadığım durum. Cok kırar ama her seferinde biraz daha etkisi azalır. Her seferinde yasamak kendimden birşey kaybetmedigimi görmem adına güzeldir.
genellikle kendilerinin zor zamanlarında kafanızı gondiklemekten (siz buna izin verirsiniz çünkü değer verirsiniz) ve bunu yaparken senin de kafanı şişirdim kusura bakma kalkanının ardına saklanıp, içindeki bütün negatif enerjisini üzerinize kusan tiplerdir.
fakat aynısına sizin ihtiyacınız olduğunda (buna izin vermez çünkü size değer vermez) hep bir bahanesi olur, konuyu savuşturur ve en sonunda nereden bilebilirdim, bir şey anlatmadın kalkanıyla arenadan galibiyetle ayrılan bir gladyatör edasıyla başı dik ve bir de utanmadan, gururla ayrılır. senin ben amuğğaa... tövbe tövbe.
neyse ya bak sinirlendim yine. ben o kişileri boğaz köprüsünde silkeyim bütün asya ile avrupa şahit olsun!
