kavramı tartışmayacağım fakat tek bir gerçeği söylemek istiyorum. katledilmişlerdir, şehit olması ya da olmaması önemli değil. katledildikleri gerçeği değişmeyecek.
türkiye solunun ne kadar akılcı olup olmadığını yüzümüze vuran laf. malum, kendilerine "kutsaliyet" gibi irrasyonel kavramlar yüklemekte ve karşı çıktıklarını söylediklerinin aksine ölümler övülmektedir. "şehit"? allallaa ben bu kavramın dinlerde olduğunu sanıyordum. devrimci cenneti de var mı? karl marx mı yönetiyor orayı?*
not: lafım "marxistim/komünistim, dinlere inanmıyorum" diyip rasyonel olanlara ve "şehit" kavramını kullanmayıp kendileriyle çelişmeyenlere değildir. bazıları kızacak biliyorum ama samimi olan herkesin kendini ifade etmeye hakkı vardır. samimi olmak ve kendisiyle çelişmemek kaidesiyle ama.
kendilerine bok atanlardan daha bilgili daha idealist gençlerimizdir en azından inandıkları şeyler için ölmüşlerdir bitmeyecektir kendileri aileleri ve yoldaşları bununla gurur duyacaktır.
inandıkları şeyler için el-kaide militanlarının, intihar bombacılarının, amerikan evanjelistlerinin de öldüğünü düşünürsek onların da mı övülmesi gerekiyor diye sorgulanması gereken insanlar. ha kimisi gerçekten bu ülkeye yararlı bir şeyler yapayım derken, kimseye zarar vermedikleri halde uşaklaşmış bünyeler tarafından katledilmiştir, bunda sanıyorum en kallavi karşıtların bile itirazı yoktur. burada yanlış olan sahip çıktıklarını söyleyenlerin iki yüzlülüğüdür. akıl dışılık karşıtı olup nasıl akıl dışılık övülür hayretle izlenmektedir tarafımdan.
ama tabii ki bunu yapanları da tam olarak suçlayamam, zira suçlamak, tıpkı doğruyu söyleyeni kafir ilan eden müslümanlar gibi, doğruyu söyleyeni kapitalist uşağı, bok atıcı ilan eden solcuların da bir ortadoğu ülkesinde yetiştiklerini, doğal olarak akılcılığı tam olarak kavrayamadıklarını görmemezlik olur. lafları kalın bağırsaklarla anüsün birleştiği yerden anlayan objektivite özürlülere selam edilir.
bir millet adına savaşıp, yani allah adınada savaşmış olan kişilere şehit denildiği için bu sıfatı sonunda kadar hak eden milletimizin gerçek kahramanlarıdır.
ismail türüt gibilerinin el üstünde tutulduğu ( hatta hakettiği değeri veren entryler girildiğinde silindiği!), sıradan bir vatandaşın bile militarizmle kuşatıldığı, çeyrek yüzyıldır hala darbenin hesabının sorulmadığı bir ülkede mücadeleleri yüzünden her türlü işkence görmüş ,ısrarla, inatla ve gururla adlarının zikredilmesi gereken önderlerdir. ayrıca dinde şehitlik mertebesi insanları kutsar oysa devrimciler kişileri değil mücadelelerini "kutsar". çünki sürecek ve ilerleyecek olan mücadeledir bedenler doğaya karışır sadece. bazı kavramlar oluştukları zeminden çıkıp daha geniş ve toplumsal bir zemine otururlar. eğer aksi bir durum olsaydı ıraka göndermek istediğiniz askerler öldüklerinde "şehit" deme cesaretini kendinizde göremeyecektiniz.
evet deniz gezmiş ve arkadaşları devrim şehididir. ve ölümsüzdürler. ama bugün bu sloganı atanların çoğu bu sloganı atarken deniz gezmiş'i sinan cemgil'i anmamaktadırlar. yaptıkları şey pkk sempatizanı veya militanlarını yüceltmektir. bu tür sloganların atıldığı yerlerde deniz gezmiş, sinan cemgil ismi kullanılır. iğrenç bir sekilde ''kullanılır'' hem de.
bu gerizekalıların yaptıkları serefsizliğin ceremesini deniz gezmiş gibi vatanseverlerin tarihsel kişilikleri çeker. çünkü bazı cahiller deniz gezmiş fotoğrafı taşıyan her pkk sempatizanı gördüklerinde deniz gezmiş'e sinan cemgil'e küfretmeye başlarlar.hadi onlar salaktır, cahildir. peki o fotoğrafları ve isimleri iğrenç amaçları için kullananlar nedir???
yanında devrim gazisi kavramını bekliyoruz. yahu materyalist, ahirete inanmayan bir felsefenin savunucularının davaları uğruna ölmeleriyle, allah ın öldükten sonraki mükafat vaadine inanarak savaşıp ölenlerin aralarında evren kadar fark var.
ahirete, öldükten sonraki hayata inanan bir insan için davası uğruna ölmek gayet mantıklıdır. çünkü ölüm onun için bir yok oluş değildir. bu şekilde ölmenin mükafatını ahirette alacaktır. allah kıyamet günü, hafızasında tuttuğu bilincini tekrar yeniden yaratılmış bedenine verecek ve onu cennetine alacaktır.
ama öldükten sonraki yaşama inanmayan bir insan için hayatını bir ideoloji için feda etmek ahmaklıktır. çünkü o hayattaysa ideoloji olmasa da, o yok olduğunda ideolojinin hakim olup olmayacağı belirsiz ve kaldı ki ölüp azot çevrimine karışmaya başlamış, atomları dağılmaya devam eden bir ceset için bunun bir anlamı yok. böyle bir ölümün neresi kutsanabilir? bu devrim şehidi hikayesi devrimcilerin afyonu değil de nedir? ahirete inanmayan bir insan için ancak kendisi ve sevdiklerinin hayatını tehlikeye düşürecek ihtimallerin bertarafı için hayatı tehlikeye atmak rasyonel olabilir.
şehitlik ; Allah yolunda cihad ederken , ya da buna eş sayılabilecek bir durum içerisindeyken (görev başında ölen mümin mesela) vefat eden insanların yükseldiği mertebedir. Hal böyleyken siyonist ya da emperyalist güçlerin oyuncağı olup sözde devrimcilik yaptığını zanneden üç beş zavallının şehit olabilmesi mümkün değildir. Olsa olsa onlara şey denir...
şehitlik mertebesini sadece savaşarak ve ya teröriste karşı mücadele veren ve bu yolda ölen* kişiler kapsamaz.
şehitlik demek , daha iyi yarınlar icin , daha güzel günler icin ve bu günlere inandigi icin ölene binlerce insana verilen sıfattır..
bazı entrylere bakarsak,
özellikle (#2434822) , bu tanıma göre , cumhuriyet sehitleri * kubilay yüzbasi sehit degildir.
ozaman , koreye giden askerler de sehit degildir. neden derseniz bize karşı bi tehlike olmamasina ragmen askerlerimiz orada savaşmıştır..
ek olarak ; devrim sehitlerini sadece deniz gezmis , cihan alptekin gibi 68 kusaginin liderleri degildir.. kemalist devrim de cumhuriyetin ilanı vs. de ölen askerler de devrim şehididir.
şimdi sen öldükten sonraki güzelliğindesin,
sırtın denizi yalayan gemi ipleri gibi,
ben doğduğum günkü kadarım,
sense bir ölüm sonrası güzelliğinde,
basarak geçeceğiz yeniden,
yeniden yeniden yeniden,
daha öfkeli...
yenikken bıraktığımız ayak izlerine
şimdi herşey kesintisiz ve sürekli bir devrim gibi,
şimdi herşey yeniden....
içeriğindeki "daha güzel yarınlar için" kaidesini anlayamadığım olgudur. hayır yok herkeslerde bir "daha iyi yarınlar için öldüler!" demagojisi görmekteyim de. bugün "vatan kurtarcam" diyen adama da sorsanız, gazetecileri vuranlara da sorsanız "daha iyi bir türkiye daha iyi yarınlar gelecek çiçek böcük" diyecektirler. kime göre neye göre nasıl daha iyi bir gelecek? işte, at gözlüğü sadece mukaddesatçı tayfaya ait bir aparat değil bu ülkede...
bakıyorum da bu kavrama fazlaca safça söylenmiş ama bir o kadar da azgınca saldırılan bir kavrama dönüşmüş. evet, fazlasıyla safça bir kavram. hani bakınca, devrim için ölenlere öyle bir mistik anlam yüklemek onlar için haksızlık oluyor bence. çünkü henüz onların ulaşmak için arzuladığı hedefe varılmış değil, bu nedenle biraz haksızlıkoluyor devrim için ölenlere.
bunun dışında başka bir sorun var. gerici düşüncelerin sahiplerini bir yana bırakıyoruz, onları yeterince eleştirdik zaten. ama asıl sorun yaşanılan küçüklük travmalarıyla oluşan kompleksler. şöyle ya da böyle bir amaç uğruğuna ölenler açıkçası kendi cesaretlerini göstermiştir. eskinin pörsümüş kalantorlarından oluşan nefretin ve öfkenin yansıması ancak duygusal bir masturbasyon oluyor. yani ancak düşüncelerde bir tatmin oluşturuyor ama saygı duyulması gereken bir tatmin mi? hayır, karşı çıkılmak bir yana kesinlikle aşağılanması gerekiyor. hem de kendilerinin yaptığı gibi, en adi tarzda.
öyle ya da böyle ölmüşlerdir. kendilerini sonuna kadar destekleyen ve devam ettirmek için elimden geldiğince çalışan biriyim. evet, dediğim gibi fazla safça bir kavram devrim şehidi kavramı. ama en azından saygı duyulması gerekir ölenler. çünkü ölenler geriye kalanlar gibi bugünün kalantoru olmayacak cesarette kimselerdi. tabi aklın ve yüreğin bu bilgiyi alırsa.
