hükûmetlere göre paranın yön değiştirdiği, hiçbir niteliği ya da liyakati olmayan tiplerin kapitalist/yüksek sosyete sayıldığı düzen.
buna göre devletin gücünü elinde bulunduran hükûmet toplumsal hiçbir gereksinimi ya da toplumun iyiliğini düşünmez. bunun yerine kendi varsız azınlığını yaratır. bu azınlık tümüyle kuklalardan oluşur ve ne kendi çıkarlarını savunabilir ne de varsıllığın toplum geneline yayılmasını sağlayabilir.
bu durum toplum mühendisliğini doğurur. siyasî iktidar işsizliğin azaltılması, toplumsal refahın yükselmesi gibi hiçbir politika geliştirmez; geliştirene de engel olur. böylece soluk alabileceği hiçbir yeri kalmayan bir toplum; hiçbir gelişime öncü olamayacak kadar bilgi ve birikimden yoksun para babaları; dizi filmlerden tutun da evlenenlerin kaç çocuk yapacaklarına kadar karışan siyasal iktidar oluşur.
sonuç olarak ortaya çıkan şeyi gerald celente şöyle açıklar: devlet kontrolünde kapitalizm faşizmdir.
