çok ciddi bir şey anlatmaya çalışacağım. ruhumu delik deşik eden. ellerimi tir tir titreten, dilime kilit vuran, hareketlerimi stabil tutan, hakaretlerimi ise serbest bırakan bir olay.
"devlet bize bahmiyir". kürtlerin hep vizyonda olan mottosu. geçmedi modası, geçecek gibi değil, bu kafa ile de zor inmesi dili yasaklananlarının reklam aralarından. çünkü sığır çok memlekette. o kadar sığır var ki analarını hitler sikse, mussolini ağızlarına boşalsa rahatlamaz bu sığır oğlu sığırlar.
cuma günü her günkü gibi çalışıyoruz. aşağı yukarı giderken ayakta durmakta bir hayli zorlanan yaşlı bir amca dikkatimi çekiyor. memura bir şeyler anlatmaya çalışıyor. memur ise oralı değil. hayrettir ki bu sığır oğlu sığır memur yanına yaklaşan güzel bayanları sikecek derecede ilgi gösteriyordu ama bu amcayı ise fifilemiyor. biraz daha dikkatli dinlediğimde adamın başka bir dilde konuştuğunu anladım. memura yardımcı olur musun falan dedim. memur neyine yardımcı olayım adam daha türkçe bile bilmiyor dedi. olabilir işini görmeye çalışın dedim. ben yardımcı olamam dedi. amcayı masama çağırıp işini halledip yolladım.
şimdi bu orospu çocuğu memur evladı kendini koyu bir atatürkçü olarak tanımlayıp daha iki ay olmadı amerikalı it oğlu itin evraklarını kendi eliyle bana imzalattığı. suçu neydi peki bu amcanın?? sorarım size. 1933 doğumlu bir amcanın türkçe bilmeyip bu topraklarda yaşaması suç mu? türkçeyi öğrenmemesi suç mu? sen elin dilini bildiğini böbürlene böbürlene anlatırken yanı başında yaşayan halkın diline düşman kesilmen insani mi? atatürk bu kahpe evladı memuru görse "lan anasını siktiğimin evladı ben size türklüğünüzle övünün derken başkasını aşağılayın mı dedim" demez miydi?
bakınız efendiler.
o bey amca çok enternasyonal davranamayıp türkçe öğrenmemiş olabilir. olabilir yani. insanlık hali. yalnız sen devlet ve memuru olarak bütün vatandaşlarına anacıl bir tavırla yaklaşmazsan, hepsini bir tutup derdine derman olmazsan, belli zümrelere anasının amı kadar özgürlük verip diğerlerinin anasını sikersen kusura bakma ama "devlet bize bahmiyir" bile az kalır. devleti bu iki yüzlü ayrımcılığa kayırımcılığa sürükleyenlerin, hak ve adaletsizliklerle övünenlerin, türkü- arapı-kürdü-çerkezi ayıranların, üst kimlik yaratıp ona tabi olmayanları giyotinlere yollayanların anasını avradını bacısını sikiyimdir hakkı bu olayın. devlet bize bakmıyor çok hafif kalıyor bence.
biz kürt halkına borçluyuz. yoooo. hemen hiddetlenme. borçluyuz ama bu bizim değil atalarımızın borcu..
hatırlayın daha 100 yıl önce başımızla fes'le dolaşıyorduk. 1920'de yapılan cumhuriyet devrimiyle türkiye batı'ya doğru modernleşmede hızlanmaya başladı.
türkiye'nin batısı batılılaşma adına o kadar hızlı koştu ki ya da o kadar hızlı koştuk ki arkamızda türkiyenin doğusunu unuttuk.
1950'lerde türkiyenin batısı hızlı bir sanayileşme devrimine girerken orada doğuda bir halk olduğunu unuttuk. medenileşmek o kadar gözümüzü boyadıki o halkı feodalizmin, ağaların kucağına bıraktık.
toprakları, ekini ve hayvanı olmayan o halkı farketmedik. unuttuk. kibar feyzo filmini hatırlayın o film o durumun kara mizahıdır.
"karıyı beleş mi aldın"
1970'de televizyon izlerken onların gaz lambası yaktığını farketmedik.
biz farketmedik ama bizim unuttuğumuzu birileri farketti.
birileri bizim unutkanlığımızdan faydalandı. radyoyu bile görmemiş insanlara ispat sundu.
ve tek şey vaad etti "insanca yaşamak"... toprak vaadetti. olaya birde dış ittifak (amerika ve israil) girince işte o zaman biz o masum halkı kullandıklarını farkettik.
ve artık çok geçti.
hala mı geç. evet geç.. ama yapılacak şeyler var...
oranın halkı biliyor kanla bir şeyin çözülmeyeceğini. asıl oranın halkı biliyor kan davası nedir?
onlar çözüm istiyor.
masaya oturucaz.
pkk'yla mı? hayır...
biz o toprakların insanları, kendi halkımızla masaya oturucaz.
konut mu istiyorlar konut, fabrika mı istiyorlar fabrika. çünkü biz bunu borçluyuz.
biz 1960'larda sendikalaşırken orada ırgatlık yapan masum halkı unuttuk.
artık devir onları hatırladığımızı ispatlama devri, artık devir onları da bizi de piyon olarak kullananların elinden kendimizi kurtarma devri.
o halkı pkk'dan kendimizi egomuzdan kurtarma devri.
doğudaki devlet hastaneleri, doğudaki okullar, doğudaki hükümet binaları, doğudaki tokinin inşa ettiği evler görüldükten sonra insanların hem yüzsüz hem yalancı olduklarının kanıtı olan cümledir. her kürdün bilip bilmeden kulaktan dolma bir şekilde davalarını savunması sonucu edilen anlamsız cümledir aynı zamanda.
tabi hangi dava? böyle de bir sorunsal var ortada. hangi amaca hizmet ediyor? neden o dağdalar?
