Zor iştir. Vicdan azabı çektirir. Hele okulu bırakıp, eve geri dönen biriyseniz. Artık çocukluk dönemi geçmiştir. Ya bi yerlere girip çalışacaksınızdır ya da evde oturup ders çalışmalısınız. Tabi ikisinide yapmak en iyisi.
Yarın sabah 7.30 da kalkacam kahvaltı yapıp direk derse oturucam diye bir gün öncesinde hayal kurulur. Sabah kalkılır kahvaltı yapılır, magazin programlarında hiç izlemeyeceğin tipleri saatlerce izlersin, öğlen olur bari hava alıp geleyim dersin, çıkarsın arkadaşını ararsın kahve içmeye çağırırsın, taksime gidersiniz saat 11:00 olur eve gelirsin yatarsın.
Birçok sebebi var:
-Final dönemi çalışır geçeriz
-Konular bir belli olsun başlarız
-Haftaya kesin başlıyoruz
-Olum bu kadar konu finale yetişmez büte kalsın başlarız
-Bu sene artık geçti,seneye günü gününe çalışacağım.
yarın kesin başlayacam denilip yapılmayandır.sonra bir de bakmışsın vize haftası bla bla deyip geçilmiştir.finale kesin çalışacam denilmiştir final haftası gelmiştir hala hava civa.özetle yarın değil bugün başlanılmalıdır.
bomboş geçirdiğim bir senenin ardından az kaldı sınava çalışsam artik hiç fena olmaz düşüncemi bir türlü gerceklestirmeme engel olan durumdur. biliyorum bir başlasam gelecek devamı. ama olmuyor işte olmuyor.
Seneye tercih edecek yer bulamamayla esdegerdir. itu ogrenci adayi biri olarak tavsiyem, ders calismaya baslamadan evvel universitelere bi gidin, ortamlariyla dersleriyle o anlari gorun yasayin. Ders basina oyle oturun. Bu motivasyonu arttiran cok guzel bir etkendir.
yüz yıllardır süre gelen öğrenci hastalığıdır. aileden deden neneden hz. Adem den gelen genetik bir bozukluktur. bu dönem deli gibi ders çalışacam sözleriyle başlayan dönemim ortalarına gelince yaşanılan durumdur ayrıca. bu duruma sınavların bitmesi ve bir daha ki dönem günü gününe çalışacam sözleri bir süre ara veriri.*
normalde olsa dikkatini çekmeyecek bir sürü zımbırtının o anda dikkatini çekmesi sonunda gerçekleşen durumdur. ertesi gün sınavın vardır ve büyük bir iştahla çalışma programı hazırlarsın kendine neyse program biter ama ders çalışma hevesin kaçmıştır bir kere. daha başlamamış olduğun derse yemek ve ardından çay molası verirsin sonra başlarım diye. tam başlıyorum dersin o ana kadar hiç dikkatini çekmeyen yan odadaki saatin sesi bile dikkatini çeker, hadi gel çalış şimdi. neyse yarın erken kalkar çalışırız. (bkz: en çok söylenen yalanlar)
mola verdiysen tam saatlerde başlama olayını her 15 dakikada bir, bir sonraki çeyreğe devretme olayıdır. böyle diye diye saatler geçer, sınav saati yaklaşır. sonucu başlamadan biten herhangi bir şey gibi olacaktır. üzücü.
