En melankolik, en üzüntülü ve ümitsizliğe kapıldığınız o anlarda yanınızda olan, kulağınızda, içinizde olan şarkılardır. (bkz: Cem adrian - sen benim) (bkz: sezen aksu şarkıları)
rock versiyonu..rockçu adama şişe şişe şarap içirtir, ve hüngür hüngür ağlatır. adamın içini temizler, ilaç gibi gelir.
amaa tabii bulabilirsen...commercial versiyonu, o kadar iyi değildir. ama bi rock versiyonu vardır ki...
şarkı - almanca bilmeyen için yazıyorum- biten, sona eren bi ilişkiyi anlatır. ancak bu ilişki güzel de bi ilişki olmuştur...ancak..bitmiştir!!! kadın "züüüümmmpfooonieeee" diye si bemole daldığında arkadaki gitarların la bemol majör aokurunu dayatması güzeldir...hele senfoni bitip etrafa "sttiiiiiillll" yani sessizlik çöktüğünde gitarların bu kez dominant septakkorda geçtikleri anda...gözünden bir damla yaş süzülebilir!!!
maksat daha da batmak degil de iyi hissetmekse eğer
-yaşamaya mecbursun. Bulutsuzluk özlemi.
bu çok hafif gelirse eğer, kesin çözüm;
- beşinci senfoni, beethoven. insanı hayata döndürür tekrar.
kesinlikle bir jehan barbur bir nazan oncel bir sezen aksu sarkisi olmalidir bunlar. jehan barbur neden, nazan oncel omzumda agla, sezen aksu sitem gibi örnekler verilebilir. ki daha nice sarkilar vardir depresif modda insani alt ust eden.
