Yavaş yavaş atlatmaya çalıştığım durumdur.
Hatay Depreminden sonra çorap ve bere ile uyuyordum. Yanımda mont vardı. Psikolojim baya bozulmuştu.
Bazen hala yatak sallanıyor gibi geliyor. Az önce yine böyle hissettim. Bu yüzden başlığa yazdım.
Rabbim bir daha yaşatmasın.
99 depreminde Kocaeli'deydim. Daha sonra istanbul'a yerleştim. 2 yıl boyunca uyku problemi yaşadım. Üstelik herhangi bir yakınımı da kaybetmemiştim. Gerçekten çok zor. Depremzedelere maddi ve manevi destek verilmelidir. Psikolojik destek çok önemli.
nedense her yatışımda aklıma deprem geliyor. mesela bugün sabah ezanı vakti kalktım. deprem düşüncesi deliksiz uzun uyumama ve uykuya zamanında dalmama engel oluyor ama yazlıkta ve eniştemin annesinin evinde böyle olmuyor. psikoloğa mı gitmem gerek acaba. ne tavsiye edersiniz merak ediyorum.
ben uyuyabiliyorum çok şükür. deprem zamanı bir tek çok geç yatıyordum ama gene de uyuyordum. uyumamak olmaz. uyumak şart. tevekkül iyidir. önlem aldıktan sonra yapacak bir şey yok.
banyo kısmı hala tedirgin edici. götüm açık keşke ölsem yaşarsam da enkazdan çıkmam yardım istemem düşün götüm açık bütün afad bütün kameralar ışıklar açık benim çıkış anımı bekliyor götüm gözüküyor. göt kırmızı çizgim. ha götüm göründü ha öldüm.
ilerleme imkanım varsa don falan arar giyerim ne yapayım.
Artık yavaş yavaş atlattığım durumdur.
ilk zamanlar çorap ve bere ile uymaya çalışıyordum. Kalın giyiniyordum ki enkaz altında kalırsam donarak ölmemek için...
Ama artık saldım kendimi.
Mümkün değil ki uyumak, sürekli tedirginsin. Sürekli bir sarsıntı, başım mı dönüyor yine mi deprem oluyor diye düşünmeler, çok fena birşey, uyumayı özledim korkmadan.
