roterdamlı erasmusun en önemli ve ünlü eseri.
kitabın önemli özellikleri:
1. egemen ahlak anlayışını-çilecilik ve stoacılık adı altında hristiyanlığı-yerden yere vurarak mevcut düzene karşı gelmiştir. yine de unutmamalı ki kankisi thomas more-evet ütopyanın yazarı-viii. henry nin boşanmasına-yani katolik evliliği bozmasına-karşı geldiği için kelleyi kaybetmiştir.
2.kitap klasik rasyonalist anlayışlara karşı bir çeşit romantizm hatta irrasyonalizm savunusudur. insanın duyguları tutkuları vb. olmadan dünyada hiçbirşeyin olamayacağını bunların ise bilgelikten değil delilikten geldiğini savunur.
bir anlamda da foucault un öncüsüdür-ki foucault kendini bu eleştirilerinden dolayı selamlar-.
Desiderius Erasmus
"Gerçek bilgelik deliliktir. Kendini bilge kabul etmek ise gerçek deliliktir" der.
Sonra delilik kendi kendine övgüler dizer. Erasmus' da deliliğe.
bir cümle geçer ki o cümlenin altı kalın çizgilerle çizilmiştir kitapta.
''beni tanımlamaya çalışmak bana sınrlar çizmektir.oysa gücümün sınırı yoktur''
erasmusun delilkten kastı ,insanoğlunun tüm zincirlerinden kurtulması ve salt özgürlüğe ulaşmasıdır. ayrıca eser thomas moru'u eğlendirmek için bir haftada yazılmıştır. övülesi bir deliliktir bu.
desiderius erasmus'un deliliği konuşturduğu kitabı. şöyle diyor kitabın başında delilik:
bu dünyada benim hakkımda ne düşünülürse düşünülsün (ki deliliğin en büyük ahmaklar arasında bile kötü bir şöhretinin olduğunun farkındayım) her şeye rağmen sahip olduğu kutsal güçlerle hem tanrıları, hem de insanları mutlu edebilecek tek kişi varsa o da benden başkası değildir. bu kalabalık topluluğa hitap etmek üzere ortaya çıktığım an tüm yüzlerin yeni ve olağandışı bir neşeyle parlaması ve alnınızda hoşnutsuzluğun göstergesi olan çizgilerin birdenbire silinmesi bunun en güzel kanıtıdır. beni öylesine neşeli ve içten gülüşler eşliğinde alkışlıyorsunuz ki karşımda duran sizlerin homeros'un tanrıları gibi nektar içip çakırkeyif olduğunuza ya da nepethe'yi biraz fazla kaçırıp tüm kederlerinizden uzaklaştığınıza inanabilirim. oysa az önce, kâhinlere danışmak için gittiğiniz trophonius'un mağarasından yeni çıkmışsınız gibi umutsuz ve tedirgin görünüyordunuz. güneş altın sarısı ışınlarıyla güzel yüzünü gösterdiğinde ve kara kışın ardından yeni doğmakta olan bahar, batıdan esen tatlı bir esintiyle nefesini yüzümüzde hissettirdiğinde doğadaki her şey nasıl yeni bir çehreye bürünüyorsa, bir renk ve tazelik geliyorsa beni görmek de hepinize farklı bir görüntü veriyor. usta hatiplerin genellikle öncesinde uzun hazırlıklar yaparak sundukları bıktırıcı nutuklarla sağlamakta güçlük çektiği etkiyi, ben bir anda başarabiliyorum. yalnızca tek bir bakışımla sizleri tüm kederlerinizden uzaklaştırabiliyorum.
erasmus'un tren yolculuğu esnasında bir arkadaşına yazdığı kitap.
--- spoiler ---
rica ederim, bana söyleyiniz, insan kendinden nefret ederse, birini sevebilir mi? kendi kalbiyle barışık olmazsa başkalarıyla iyi geçinebilir mi? kendi varlığından canı sıkkın ve yorgun ise topluluğa hoşluk getirebilir mi? bu soruların hepsine cevap vermek için deliliğin kendinden daha deli olmak lazımdır.
--- spoiler ---
birde 3 nesil bir yazarmış.
edit:1469-1536 yıllarında yaşayan erasmus'un trene binmesi mümkün değildir. yolculuktur doğrusu. evet cahil bilmemiş uydurmuştur.**
