bugün

onlarca gürültü arasında, feraha çıkmak isteyen bir hayat, bir ruh,bir öznel dünya..

ve bir o kadar da ona inat davranan,sonbahar yağmurlarında tişörtünü sırılsıklam yapıp ıslatan hayat..

Çırpındıkça batmamasına rağmen, düze de çıkamayan,dizleri kanasa da düştüğünde, kalkıp devam etmesine rağmen yoluna,sürekli hayatın bataklığına batan veya hayatın çelmesine takılan ruh,hayat,öznel dünyadır.

Kendi tadında yaşamasına rağmen, hiçbir şekilde çoğalamamış bu yalnız dünyanın, yağan sonbahar yağmurlarında,aslında tişörtüne yağmasına rağmen,damla damla kalbine değen yalnızlığıdır var olan.