cumhuriyet" bir kavram olarak yönetimdekilerin hanedandan olmadığı ülkeler için kullanılmaktadır. iran da bir cumhuriyettir, sovyetler de... ülkemizde abartıldığı kadar önemli bir şey değildir, önemli olan cumhuriyetin demokratik mi yoksa diktatörlük mü olduğudur. cumhuriyeti sık sık dile getiren insanlar nedense hiç ağzına demokrasiyi almazlar. zira onlar için ülkenin demokratik olup olmaması fark etmez, atatürk ilkeleri uygulansın yeter.birilerinin yogun çabalarina ragmen yikilmayan yönetim sekli. bugünlerde yikmak için ne kadar ugrassalar da bosuna. "geldikleri gibi giderler" demis Kemal atatürk
ittihatçıların oligarşisindeki bir meşrutiyet ile tek partilisi arasında inanılmaz büyük, anlaşılamayacak derecede fazla, faideleri sayılamayacak kadar çok olan farklılıklar vardır. *
türkiye'de ele alınıp okunabilecek nadir gazetelerden biri. hem de öyle bir gazete ki dolu dolu. elinize aldığınızda 1-2 saatten aşağı bırakamazsınız. oku oku bitmez ilhan selçuklar, cüneyt arcayürekler, mustafa balbaylar, oktay ekinciler, erol manisalılar.... her türk gencinin haftada en az 3 gün okuması lazım. neden mi? fazlası yürek ve göz ister çünkü.
entelektuel aydin bir durusu olan turkiyede bir avuc kalmaya yuz tutmus mantikli bir kisimin kurdugu ve okudugu cahil , dinci ve bir kisimin fasist in araliklarla bok atigi bir gazete. birde bir kisim dallamalar bahcesine bomba felan atar arada.
tuhaf duygular içerisinde okunan gazete. mesela bir ilhan selçuk u, cüneyt arcayürek i okuyorsunuz, ''helal olsun adamlara nasıl ulusal çıkarlarımızı savunuyorlar'' diye düşünüyorsunuz ama öbür taraftan bir haber gözünüze çarpıyor ''solcu öğrencilere faşist saldırı'' halbuki pkk lıların türk öğrencilere saldırması haberini sevgili cumhuriyet muhabirleri tam tersi faşistlerin* saldırganlığı olarak veriyor. usta analist, değerli yorumcu mustafa balbay ın bir yazısını okuyorsunuz, ülkemizin üzerine oynanan oyunlar apaçık anlatılıyor ama öbür taraftan oral çalışlar ın anti-milliyetçi yazıları, ermeni soykırımı tezleri, yok efendim ''tecrite hayır'' haberleri canınızı sıkıyor. bunun adına kimileri çok seslilik, düşünce özgürlüğü diyebilir, kısmen doğrudur da. ama her yayın organının net bir çizgisi, bir duruşu olmalı artık ülkemizde. çünkü eskisi gibi karışık değil işler, saflar gayet belirgin. ya ab yanlısı, ikinci cumhuriyetçi, liberal, kürtçü, şeriatçı olanların safında olacaksın ya da kemalist, milliyetçi-ulusalcı, tam bağımsızlıkçı, ab'ye, abd'ye hayır diyen türk halkının safında. ikisi birarada yürümez, özetle hem kemalist hem liberal, hem ab'ci, hem milliyetçi olunmaz. olunamaz.
yanlıdır, neyin yanlısı olduğu açıktır. çirkinlikleri savunma edebiyatının, kendi köklerinden kopuk değerleri olmayan inançsız bir toplumu kurma yanlısıdır. kendisinden olmayanı yobaz diye niteler ama yobazın anlamını bilmez, yobaz kendisidir ki saplanıp kaldığı hükümleriyle bu sıfat onun için üretilmiş bir mefhum gibidir
murdar bir halden muhteşem bir maziye kanatlanmak gericilikse her namuslu insan gericidir.
siz insanları istediğiniz kadar gerici, yobaz, faşist diye niteleyin. sizler artık bu ülkenin mukadderini elinde bulundurmayacağınız için, kaçarken vatanıda ateşe vermeye çalışmaktasınız. halk bunu görmüş ve sizde bu görülenlerle beraber marjinalleşmişinizidir.
amaca giden yolda herşey mübahtır anlayışıyla hareket eden, yalan haber yapmaktan da çekinmeyen bir gazetedir. makyevalistliğiyle cidden de tarafını belli etmiştir, anlayana...
kanımca okuyucularının nefret ettiği vakit yada yenişafak gazetesinden hiçbir farkı olmayan gazetedir. Yani (bkz: körler sağırlar birbirini ağırlar).
yanlıdır, taraflıdır ve provakatiftir. Amacı okuyucularının beyin mastürbatörü olmaktır. O kadar...
gizli amerikancı gazetedir. iki haberinden biri dine ve mukaadesata saldırmaktır. türkiye' de eleştirinin ve tenkidin hala nasıl yapılacağını anlayamamış, saplantılı yazarları kadrosunda bulundurur.
Orhan Pamuk'un radikal'in konuk genel yayın yönetmeni olması sayesinde öğreniyoruz ki, 1951 yılındaki bir sayısında Nazım Hikmet'in resmini "yüzüne tükürülmesi için" birinci sayfasında yayınlayan gazeteymiş cumhuriyet gazetesi. noktası virgülüne ve de hatta imlasına dokunmadan aynen "iktibas" ediyorum efendim:
"... bu sefer resim faslı başladı. Sovyetler, Nazım Hikmetin Moskovada aldırdıkları boy boy, şekil şekil resimlerini bütün dünya fotograf ajanslarına dağıtmağa başlamışlardır. yukarıda gördüğünüz resim, bunlardan biridir. Bu fotoğrafı sütunlarımıza geçirirken, şair Eşref'in, Abdülhamide yaptığı tavsiye aklımıza geliyor. Bu tavsiye 'resmini teksir ettirip dağıt ki millet doya doya yüzüne tükürsün' mealindedir. Biz de yukarıdaki resmi nazım hesabına aynı gaye ile basmış bulunuyoruz"
Şuan chp'nin gazetesi olduğu söylenen gazetedir.Ama ne gariptir ki bu gazete gerek Uğur MUMCU zamanında gerekse günümüzde chp'ye en iyi muhalefet eden bir gazetedir.Ülkemizde yaşanan olaylara kayıtsız kalmamasından mıdır ? bilinmez, bazılarını çok fena rahatsız etmektedirler...
(bkz: doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar)
kimse alıp okumadığı için belediyelerin bedava dağıttığı, üniversitelerin destekleriyle indirimli satılan gazetecik.. tarihine bakıldığında çok büyük değişimler geçirdiği gözüküyor hemde bir çok kez; 50-60'lı yıllar arasında dinci kesilmiş, bir ara darbecilere karşı durmuş(70-80'ler) ama 28 şubat'ta erbakan'a karşı darbecinin hası olmuştur(1995)... -yani kıraldan daha kıralcı olmuştur- şuan da son olarak laiklik taraftarlığı kisvesi takınmaktadır... islâma çatmıştır...
yaa kardeşim tamam kabul etmiceğimiz bir görüşün olur ama hep o fikirde olursun... saygı duyarız.. her 10 yılda bir değişmeye ne hacet... böyle adamlara anca haysiyetsiz denir, o kadar...
geçen sene hisselerinin yüzde yetmiş beşinin (rakamla % 75) turgay ciner tarafından satın alındığı, bu patron değişikliğinden sonra da ayırt edici özelliklerini her gün biraz daha yitiren, diğer popüler gazetelere benzeme telaşına bürünen, kendi adıyla yanyana gelmesi bile tüyler ürperten kuruluşlardan çarşaf çarşaf reklamlar alan, dizginleri paralı patronunun elinde, son zamanlarda yalpalamaktan ve bilmediği yollarda koşturmaktan yorgun, yaşlı bir kısrak tadındaki gazetedir.
ciner'den sonra, eski tarihi mekanından şişli'deki o meşhur bombalı saldırıların gerçekleştirildiği plazaya taşınmıştır; kendi özünden uzaklaşmasının da bir sembolü olarak görebileceğimiz üzere. e medya patronlarının şımarttığı yeni yetme köşe yazarları konforlu plazalarda popo büyütürken bizim yıllardır aynı köşeleri kimselere kaptırmayan cumhuriyet mensubu yazarlarımızın da buna hakkı vardır dimi elbet!
unutulmaması gereken şudur; cumhuriyet, ülkenin en pahalı gazetesi olmasına rağmen, ekonomik krizlerin, dalgalanmaların rahat bırakmadığı memleketimizde, her daim kuyruğu dik tutmuş ve ayakta kalmayı başarabilmiştir. bunun da en büyük sebebi, halkla içiçe, yurttaşın temel sorunlarına eğilen ve ciddi entellektüel altyapıyı da koruyan bir gazete olmasıdır.
bu spesifik özelliklerini bir kenara atan ve kendini reddeden, onlarca yıllık geçmişini hiçe sayan bir cumhuriyet gazetesi düşünemiyorum, maddi yokluklar nedeniyle yılana sarılınmasını anlamaya çabalayarak, yine de holding patronlarının eline düşmüş cumhuriyet'in bir gün özgürlüğüne kavuşacağını umut ediyorum.
