uyarı : fena halde propaganda (!), provokasyon (!), iftira (!), yalan (!) içerik ihtiva eden bir fethullah gulen iyi guler entrysidir.
CHP, 1950lerden başlayarak, elbette uluslararası koşulların ve özellikle ülkede gelişmekte olan siyasal rekabetin etkisiyle, gerek parti yapısında ve gerekse program ve politikalarında sola yönelik demokratik dönüşümler başlattı.
1951 kurultayında kadın ve gençlik kolları kurulması kabul edildi.
1953 kurultayında, hukuk devleti, anayasa mahkemesinin kurulması, seçim güvenliği, mahkemelerin bağımsızlığı, üniversite özerkliği, sendika ve meslek örgütleri için örgütlenme özgürlüğü, işçilere grev hakkı gibi politikaların savunulması programa girdi.
1959 kurultayında, düzen değişikliği programı olarak nitelenen ilk Hedefler Bildirisi kabul edildi. Bildiride CHPnin anayasayı, çağdaş demokrasi ve toplum anlayışına uygun, halk egemenliği, hukuk devleti, sosyal adalet ve güvenlik ilkelerine dayanan bir devlet düzenine göre değiştireceği ifade ediliyordu. Bildirinin en başta yer alan en uzun maddesinde, (tek tek sayılarak) bütün insan hak ve özgürlüklerinin anayasal güvence altına alınacağı ifade ediliyordu. (insan hakları evrensel bildirgesi, CHP bildirisinden henüz yaklaşık 10 yıl önce BMde kabul edilmişti.)
Nitekim Türkiye tarihinin en demokratik anayasası olarak nitelenen 1961 anayasası'nın, CHPnin ilk Hedefler Bildirisinden esinlendigi biliniyor. işçilerin grevli toplu sözleşmeli sendika hakkı, polisler dahil kamu çalışanlarının sendika hakkı, ilk kez anayasal düzeyde hak olarak kabul edilmişti.
insan hakları kavramı ilk kez anayasada ifade edilmişti. Hatta anayasa, insan haklarına da dayalıydı. inönüye göre, Bugünkü devlet, sosyal devlettir. Bu anayasa hükmüdür. Anayasa, ortanın solunda bir hareketle yapılmıştır.
Bütün bunlar, CHPnin 1965 öncesinde de salt ekonomik düzlemde değil, aynı zamanda siyasal düzlemde de sol bir anlayışa sahip olduğunu gösteriyor. inönü ortanın solundayız derken, aslında varolan bir durumun adını koymuş oluyordu. bu tarihten önce solcu olmak, vatan haini olmakla neredeyse özdeş sayılıyordu.
1965 sonrası, CHP içindeki ortanın solu tartışmaları, solun Turkiye toplumunda da tartışılmasını sağlamış, sol talepler halkın gündemine girmişti. 1960 ve 1970lerdeki solun yükselişini açıklarken sık sık kullanılan 1961 anayasasının sağladığı nispi özgürlük ortamı denilen olgunun tarihsel arka planında, büyük ölçüde işte CHPnin bu sol geçmişi yatmaktadır.
dipnot: kendi statükocu sosyalist fikirlerinin ilerisine geçemeyip chp'yi solun dışına atmaya çalışan her gün 10 farklı fraksiyonlara bölünüp siyaset meydanlarında hiçbir ağırlığı kalmayan ibneler 1976 dan beri sosyalist enternasyonale üye olan chp değil de milliyetçi hareket partisimiydi? gerici fikirlerine söz geçiremeyenler, chp'ye sol partidir demeyi kendilerine yediremeyen elitist hırbolara girsin bu entry.
chp 70'li yıllardan beri, dünya çapında sol parti olarak görülmüştür. bu gerçektir.
sadece deniz baykal zamanında sosyalist enternasyonel, chp'yi kürt politikası nedeniyle reddetmiş, yerine geçici olarak bdp -yani o zamanki adıyla dtp'yi almıştır-. fakat sayın kılıçdaroğlu geldikten sonra bu sorun ortadan kalkmıştır. chp şu anda barışçı, devrimci bir politikaya sahip sosyal demokrat bir parti olma yolunda ilerleyen bir partidir.
Chp'nin solu Ecevit gittikten sonra bitmiştir. Yerine gelenlerde güven özveri ve tecrübe yoktur. Sol demek solcuyum demekle olmaz. Chp'nin günümüzde yaptığı siyasete sol diyenler solun temelini kavrayamamışlardır.
Öyle kürsüye çıkıp işçinin köylünün yanındayız demekle solcu olunmaz. Bi kere gerçekten solcu olan adam kemalist olmaz, olamaz. Mustafa Kemal'in yaptığı milliyetçi uygulamaları görmezden gelen bi solcu olamaz. Chp kemalisttir, solcu değil. Çünkü eğer kemalizmden vazgeçerse tabanını yok saymış olacak ve risk alacaktır, diğer sol partiler gibi dağılıp meclise bile girememe ihtimali vardır. belki de bu yüzden sola geçiş yapamamışlardır.
