çoğu boştur. birkaç tane vardır sözlükte de meşhur olan o orijinalinden daha iyi olan cover'lar ama o kadar işte. o başlık altında da bir şarkı defalarca yazılmıştır zaten.
orijinali çürütüp onun yerine kabul gören yeni bir yorum getirmek zordur, tıpkı bir tablo gibidir tüm şarkılar keza.
büyük sanatçıların ne kadar seslendirilse seslendirilsin aslından ödün verilemediği eserleridir.
seslendirilmeleri güzeldir, yeni nesillerin dinlenmesi sağlanır. böylece o güzel eserler başka bir sanatçı tarafından öğrenilir, belki bu onları aslına itebilir.
Çok örneği mevcuttur. şu an aklıma gelen iki tane. biri kıraç' ın seslendirdiği eski şarkılar. öteki mesela Gökhan Özen' in ''sen beni unut'' şarkısı ki orijinali Zeki Paşa' ya aittir..
bir şarkının bir başka kişi tarafından yeni bir forma sokularak ortaya sunulmasıdır. dolayısıyla birisinin eski bir şarkıyı sadece yeniden seslendirmesini cover olarak nitelendirmek mümkün değildir. eh bu durumda bir cover'ın özellikle o şarkının eskiden beri müdavimi olan kişilerce benimsenip beğenilmesi kolay olmayacaktır. türkçe şarkılar arasında cover tanımını en iyi betimleyen, kurban'ın sarı çizmeli mehmet ağa coverıdır. barış manço'nun şarkısını aynı sözler ve müzikal altyapıdan yola çıkarak kendişlerine ait yeni bir forma sokmuşlardır. beğenilir-beğenilmez, fakat sonuçta cover'ın nasıl olması gerektiği konusunda çok net bir örneği ortaya koymayı başarmışlardır bu çalışmalarıyla.
yeni cıkan rock grupları çok sık yaptığı için genelde şarkıyı kötüleme olarak algılanan müzikde bir parçanın grubun kendi tarzına göre yorumlama olayı. Children of bodombu olayı iyi yapmaktadır
