aurayı istanbula kaçırıcam derken beni ihmal etmiş yazar. nolurdu beni de alsaydın. kendisine teessüflerimi dile getirirken auradan bir şarkı hediye ediyorum. ***
deniz meteorolojisi çalışmaktan jöle kıvamına gelmiş bir beyin taşıyan bünyemi hala ısrarla bıkmadan usanmadan, sıçsam da, üstüne bir de sıvasam da çeken mis kokulu lahana beybi. o değil de evet kalbim kalbine çok fena karşı dayanamıyorum yeter ülen! kadıköyde umarsızca yürürken bir emo ordusu tarafından kovalanmasını dilediğimdir ayrıca şu sıralar. cezanı benden değil onlardan bulasın!*
(bkz: aşığınım yanında olamasam da)
üzülmeyi kendine görev edinmiş, saçını çekmek istediğim maşrum peri. dedim sana değil mi daha önceden de sevgi en çok seni acıtıyor diye. adam nedir diyeceksin içinden biliyorum ama olsun yine de;
dogum gunumu hatırlayan ve özlenen herkese cok tesekkürler eder, 21imde yanımdaydınız, 22imde hic ayrılmayın der ve her zaman oldugu gibi yine bir sebnem sozuyle tamamlamak isterim:
