chester bennington

intihar haberi ile çok üzen bir efsane daha.
dün akşam itibariyle ekşi'de chester bennington başlığında 21 entry girildiğini gördüğüm anda ulan inşallah bir şey olmamıştır diye tıkladım başlığa ama malesef... dondum kaldım haberi görünce resmen milletin içinde. twitter'dan, loudwire'dan, tmz'den falan araştırdım malesef haber gerçek çıktı.
daha 2 ay önce bir benzeri chris cornell öldüğünde oldu. inşallah keanu reeves başlığında yaptıkları gırgırın bir benzeridir umuduyla başlığa tıklayıp şok olmuştum efsanenin ölüm haberi ile.

herkes gibi benim de linkin park'ı en yoğun dinlediğim albümleri ilk iki albümleriydi. sonraki dönemlerde yine burning in the skies, new divide, waiting for the end gibi ara ara dönüp dinlediğim şarkıları da oldu ama o ilk iki albümün yerini alamadı hiçbir çalışmaları.
canları sağolsun.
son albümlerinden heavy şarkılarını dinlerken ben de çoğu insan gibi pop şarkısına benzettim, hatta efsaneye ayıp olmasın ama basit* bile buldum.
adam bir de hayranlarıyla arası bozuk olarak gitti bu son albümleri yüzünden.
ama şu da bir gerçektir ki bu adamın ölümü milyonlarca insanın gençliğinden bir parçayı daha koparmıştır. bir jenerasyonun gözü yaşlı şu anda.

linkin park'ı pek çok insan ergen grubu olarak gördü ama in the end gibi bir şarkıyı kaç grup, insan, sanatçı vs. yapabilmiştir.
hiçbir zaman eskimeyecek nadide parçalardan biridir nazarımda. hatta ne zaman bir şeye emek verdiğim halde o şey sonuçsuz kalsa hemen in the end çalar kafamda. daha iyi anlatılamazdı çünkü. bundan dolayıdır ki 40 yaşına da gelse insan, 80 yaşına da gelse emeğinin karşılığını alamadığında, çabası sonuçsuz kaldığında durumu en iyi özetleyecek şarkıdır bence.

son olarak 2 ay içinde önce chris cornell, sonra chester bennington. ikisi de gencecik insanlar, ikisininki de intihar.
bundan 2 ay sonra kim intihar edecek ulan? james hetfield mı, corey taylor mı, dave mustaine mi, tom araya mı, dave grohl mu, anthony kiedis mi, till lindeman mı? sanki her şey harika gibi bir de yılların simge isimleri gidiyor, onlara üzülüyoruz. yeter.

toprağı bol olsun. bazı insanlar hiç ölmeyecek, bazı gruplar hiç dağılmayacak gibi geliyor insana bazen.
şarkılarındaki haykırışlarıyla hatırlayacağız.

Los angeles polis depatmanından gelen son açıklama şok üstüne şok yaratmıştır:
"Olayın intihar süsü verilmiş cinayet olduğundan şüpheleniyoruz."
Şimdi, chester'ı kim öldürür neden öldürür, diye sorduğunuzu duyabiliyorum. işte esas bomba burada patlıyor, çünkü bence ileri sürülen gayet geçerli sayılabilecek bir sebep var.
Çocukken cinsel istismara maruz kalmış olan Chester, bir süre önce yakın dostu Chris Cornell ile güçlerini birleştirerek, sektördeki gizli pedofilleri deşifre etme çalışmalarına başlamışlar.
Stanley Kubrik'in ölmeden önce nicole kidman'a söylediği "dünyayı yöneten insanların yarısı gizli pedofil" açıklamasını baz alırsak, bu insan müsveddelerinin ne kadar nüfuslu, eli kolu uzun, yaptırım gücü yüksek insanlar olduğunu unutmayalım. Chester ve Chris'in tam da böyle bir deşifre çalışmasına girişmişken ard arda ölmesi, ve ölümlerinin "birebir aynı şekilde olması" bazı kafalarda soru işaretleri bırakmaya başlamış bile belli ki.
Olay aydınlanır mı? Sanmam. Sonuç olarak birileri devreye girer ve intihar denilip üstü kapatılır. Ama tüm resmi görüp puzzle'ın eksik parçalarını birleştirmeye çalışanlar için her zaman akıllarının bir köşesinde "acaba?" sorusu kalır.

linkin park ın vokallerinden biri.rap yapmayanı.karizma şahsiyet.dünyanın en güzel ikinci sesine sahip kişi.(birincisi için (bkz: ville laihiala))bi de şu sikindirik müziği yapmasa...

kendisi chris cornell'in doğum gününde evinde kendini asmıştır. bugün aklımdan geçirmiştim chester'ı duyunca beynim sikildi resmen. bana müziği sevdirmişti, hayata bağlamıştı. 00000 pklarında çalardı, knight oynarken dinlerdik, radyoda veya yoldan geçen arabada duyduğum zaman tüylerim diken diken olurdu. saw'da oynadığı zaman tüm aileme, tüm arkadaşlarıma chester oynuyor diye izletmiştim. ailemden biri olarak görürdüm. bugün ölüm haberini aldım, keşke almasaydım. huzur içinde uyu.

gençliğim intihar etti, böyle saçma sapan bi dünya olabilir mi,yeni nesilin "o kim ki yeaa" dediklerini duydum, şöyle bir adamı bilmeyen nesil nesil değildir *
Bütün gün oturdum ve tüm şarkılarını dinledim lan,inanırmısınız halen ezberimde olan şarkıları varmış ya "breaking the habit" , "numb" , "one step closer" , "a place for my head" , "faint" daha yazardım da ellerim izin vermiyor.

Yetmezmiş gibi oturup "Live in Texas" konserinin tamanını 2 kere izledim, oda yetmezmiş gibi "rock am ring 2004" konserini baştan aşşağı izledim, lan ne güzelmiş o zamanlar dedim. Böyle bi adam var abi dedim..

"Given up" şarkısında attığı screami taklit etmeye çalışırken ki sarfettiğim efor gözlerimin önüne geldi, sabah okula giderken son ses "numb" dinleyerek güne başladığım günler aklıma geldi.. sırf "rock'n coke" a geliyo diye ordan burdan kısarak bilet alarak gittiğim konseri aklıma geldi...

ailemden biri ölmüş gibi üzüldüm lan, adaletini sikiyim dünya diyecem de diyemiyorum niye yaptın be reis niye diyebiliyorum sadece.

Şuan mı şu an son ses "faint" çalıyor evin içinde, "in the end" sırada ki parça...

rip best screamer...

Öldüğüne halen inanmak istemiyorum. Ölümü nasıl koymuşsa bana artık sabah 7'de gözüm açıldı -ki tatil zamanı 10'dan 11'den önce uyandığım görülmemiştir-.
Google'dan fotoğraflarına bakıyorum, yüz hatlarını hep Orlando Bloom'a benzetmişimdir. Eğer birgün hayatını anlatan bir film çekilirse, Chester'ı kesinlikle Orlando canlandırmalı bence.
Bu arada son albümleri için "berbattı, ağır s.çtı" gibi yorumlar görüyorum. Buna en güzel cevabı kendisi vermişti bir röportajında:
"insanlar bizden 'hybrid theory' gibi albümler yapmamızı bekliyorlar. Ama biz fabrikasyon iş yapamayız. O an içimizden gelen ne ise onu yaparız."

Kim bilir ne derdi vardı.

instagram fotoğraflarına baktımda sanki bir süredir bir şeyler yolunda gitmiyormuş gibi bir mesaj algıladım paylaştığı fotoğraflarda. Çok üZüntü verici bir durum. Korn un gitaristi intihar ı sorumsuzluk olarak görsede ben bunun haklı bir seçim olduğunu düşünüyorum. Bazen açıklama yapmak istemiyorum günlerce konuşmadığım zamanlar oluyor. Hep aöylemişimdir intihar bir seçenek olarak sunulmalıydı.
Kızmıyorum sana dostum sene 2017 aylardan ağustos bangır bangır heavy, one more light dinliyorum. Saygıyla...

Ölümüyle beni derin bir hüzne boğmuş olan mukemmel insan. Liseye başladığımda deli gibi dinlerdim, hatta bir ara aşık olduğumu falan düşünmüştüm. Cidden daha önce canlı canlı görmediğim biri için nasıl bu kadar üzülebiliyorum bilmiyorum. Huzur içinde yat güzel insan.

Sen bunu haketmedin, böyle bir vedayı haketmedin. Sen lise yıllarımda yalnızlığımın tek ortağı, duygularımın arkadaşı, yolda tek başıma yürürken, balkonda tek otururken, içimi yazıya dökerken yaptığım her şeyde, her zaman yanımda olan sen. Cok üzüldüm içim acıdı duyunca.Yazılanlara baktıkça pek çok insanın hayatına aynı şekilde dokunduğunu görüyorum. kalbimde seni her zaman yaşatacagım. Yerini dolduramaz hiç kimse.

ölümüyle sanki ergenliğimizi öldürmüş rocker. neden hep gitmemesi gerekenler gidiyor kalmaması gerekenler kalıyor?

so give me reason...

ışıklar içinde..

görsel

Bir muzisyenden daha fazlasi, guzel insan. But, the hardest part of ending is starting again. Ruhun sad olsun.

Sene 2002 tv de bir video izliyorum adam sokakta ilerliyor omzu birilerine çarpa çarpa öfkeli gençleri yararak ilerliyor. Bir ses tonu var tek kelimeyle farklı diğerlerinden farklı içten ve öfkeli. Video bitiyor tekrar çıkmasını bekliyorum sonra bir daha. Aradan yıllar geçiyor sene 2009 bir çok şarkısı ezbere biliniyor rockn coke a geliyorlar bir ay öncesinden bilet alıyorum 1100 km yol gidip yüreğim ağzımda bütün şarkılarına eşlik etmeye çalışıyorum. Sene 2017 gün içerisinde hiç dinlemediğim zaman bile 8-10 defa herhangi bir şarkısını eski yeni fark etmeksizin açıp dinliyorum akşam eve geliyorum telefonu elime alıyorum adam intihar etmiş. Yalnız kalmışlığın da yalnız kalmışlığını yaşamaya başlıyorum çok üzgünüm, çok üzüldüm.

sabahtan beri tüm şarkıları tekrar tekrar dinledim. şimdi ne transformers eskisi gibi olacak ne de guitar hero. eskiden beri hayran olduğum, imrendiğim, konser videolarını youtube'dan açıp orada olmayı hayal ettiğim şahıştı. dünyadaki en güzel, en yumuşak seslerden biriydi. oğlum çok üzüldüm be. *

i'm holding on
why is everything so heavy?
holding on
so much more than i can carry.