piyasada satılan cevşen ile verilen kağıtta şöyle yazmaktadır: uhud harbi esnasında efendimizi öldürme teşebbüsleri çoğalıp havanında sıcak olması sebebiyle zırhında yük yaptığı bir ortamda cebrail aleyhisselam gelir ve '' ey muhammed, rabbin sana selam ediyor ve üzerinde zırhı çıkarıp bu duayı okumanı istiyor. bu dua hem sana hem de ümmetine zırhtan daha sağlam bir emniyet sağlayacaktır.''
Sait Nursi, cebrail'in (a.s) hz. peygambere (s.a.v) bir gazvede zırhını çıkarmasını ve cevşeni okumasını emreden bir vahiy getirdiğini iddia etmektedir. bu haberin ne bir kaynağı ne de bir mesnesi vardır.
oysa savaşta zırhı çıkarmak şöyle dursun hz. peygamber (s.a.v) uhud savaşı olduğu günü iki zırhı üst üste giymiştir.
kaynak: ibn mace cihad, 18/ 2806
yine aynı savaşta resullulah'ın başında miğferi de vardı ve aldığı darbe ile miğferi kırılmış; ve hz. peygamberimiz (s.a.v) de yaralanmıştı.
kaynak buhari, megazi 26/113 ; müslim cihad ,37/101
türkiye diyanet vakfı islam ansiklopedisi cilt 7 sayfa 462-464'te de deniliyor ki ; cevşen-i kebir diye bilinen ve musa el kazım'dan itibaren imamlar yoluyla hz. peygambere nispet edilmiş bir hadis olarak rivayet edilen yaklaşık
15 sayfalık bir metnin sahih olması mümkün görülmemektedir. bu metnin sunni hadis mecmualarında yer almaması, ayrıca şii hadis külliyatının ana kaynağı olan kütüb-i erbeada'da bulunmaması, sadece dua mecmuaları gibi ikinci derecede kitaplarda mevcut olması da bu görüşü desteklemektedir. Türk Diyanet Vakfı islam ansiklopedisi, c:7, s:462-3-4
sonuç olarak:
1- cevşen, kaynaksız ve mesnetsiz bir şii duasıdır.
2- fazileti hakkında söylenenler uydurmadır.
3-bu uydurma metni sunni müslümanlar arasında yaygınlaştıran zamanın said nursi'si ile günümüz fethullah gülen'idir.
ehli sünnet alimleri, cevşeni nakleden ehli beyt imamlarına rivayet noktasından mesafeli ve soğuk bakmışlar. bu sebeple cevşen, islam aleminde yeterinde şöhret bulmamıştır.
musa el-kazım, cafer es-sadık, muhammed el-bakır, zeynelâbidin, hz. hüseyin (r.a.) ve hz. ali (r.a.) yoluyla
hz. peygambere (a.s.m.) isnad edilir.
ehli sünnet müslümanları arasında, cevşenül-kebîri ilk defa ahmed ziyaeddin gümüşhanevî, tarikatının vird kitabı olan mecmuatul-ahzab adlı eserinde nakletti.
faraza cevşenin hiçbir kaynak ve senedi olmasa da, said nursi ve imam rabbani gibi zatların bu duayı tahric ve teşvik etmeleri, kaziye-i makbule nevinden bir delil teşkil eder. nitekim birçok dua ve virdler, böyle büyük zatların tahrici ile ortaya çıkmıştır. cevşenin içinde herhangi bir yanlış ve tehlike arz edebilecek bir durumun olmaması, bilakis çok muazzam bir dua olması hasebi ile, tenkit edilip batıl damgasını vurmak ya da içindeki güzel isimleri inkar etmek, insaf ve ilim ile bağdaşmaz.
ayeti kerime de; "oysa en güzel isimler allah'ındır. bundan dolayı allah'a onlarla dua edin" (a' raf-7/180- elmalılı hamdi yazır meali) buyrulmaktadır. cevşen duası allah' ı bin bir isimle tanıma ve o' na bu esma ile yalvarma yoludur.
uydurma şeklinde değerlendirilmesi yanlıştır.sonuçta içinde dua vardır. yani taşınması bir sakınca getirmez kanımca. uydurma falan demeyelim. yanlış söylemler bunlar.
