insan bence kendi cennetine inanmalı. binlerce galaksi ve milyonlarca gezegen varken. şu küçücük beynimiz sadece insan hayatı boyunca gördüğü şeylere göre kendine bir cennet yaratıyor. kafasında kurduğu her şey sadece bu dünyaya has. Mesela şarap, mesela şelale, mesela 18 yaşında genç olarak cennete var olmak. mesela, ateş ve mesela ateşle yanıp tutuşmak...
bence insanlar allahın yarattıklarını cennet ve cehennem gibi küçük şeylere sığdırarak onu küçümsüyor....
cennette ne olduğunu bilmediğim için umursamıyorum. cennet benim için bir öncelik değil. benim için öncelik yaratıcıya karşılıksız kulluk etmem.
hem cennet insanın içinde olan kötülüğün iki yüzlülüğün çıkarcılığın tezahürüdür. tanrı biliyor yarattığını, o'na cennet vadetmemiş olsa insan bir aç olanı doyurmaz, düşmüş olanı kaldırmaz ve içinde olan kötülüğü insan dizginlemez.
asıl benim için öncelik cehennem...
cehennemde ne olduğunu bildiğim için umursuyor-önem veriyorum.
eminim ki cehennemin en sıcak en kötü ve en acı veren yerleri kötülere değil de büyük ahlaki çöküş dönemlerinde tarafsız kalanlara ayrılmıştır.
bu ara kadınlara adam verip vermedikleri belli değil çünkü kur'an'da sadece erkeklere verileceğinden bahsetmiş ama kadınlara bir şey verilip verilmeyeceği belli değil.
bir yerde okumuştum umarım okuduğum yerde bilgiyi yazan kadın düşmanı bir arap yazmamıştır.
