bugün

geçenlerde, saat 3.00-3.30 sıralarında kankulilerimle birlikte gittiğimiz cemevi'nde, toplulukla beraber haykırarak söyledik urfamızın güzel türküsü bir mumdur'u.

bağlamayla da çok güzel gidiyormuş açıkçası. türküyü söylemeye başladığımız anda inanılmaz bir atmosfer oldu, tüm alevi kardeşlerim kendilerinden geçtiler. kalkıp oynayanlar, göbek atanlar, semaha kalkanlar. resmen coştular.

inanır mısınız, 7 kere üst üste söylendik bu türküyü hep beraber. sonrasında suratlarda kalan hoş tebessümü görmek, tarifsizdi.
siz hala dedelerinizin bıraktığı yerde mi otluyorsunuz, dedirtir insana.
(bkz: bir mumdur)