yapabileceğin bir şey olmaması, elinden gelen hiçbir şey olmaması, çaresizlik. Görmek isteyip görememek. Sarılmak isteyip sarılmamak. Vefat eden birisi için bunlar imkansızdır acıyı kabullenirsin ama yaşayan kişide yapabilme şansın varken yapamayışının acısı çok daha farklı.
Sevdiğim insanların hastalanması, ölmesi.
Doğrusunu bildiğim halde yüzüme yalanlar söylenmesi.
Karşı cinsin beni hiçbir zaman gerçekten seveceğine inancımın kalmaması...
Uğruna kendinden ödün verdiğin, varlığına varını yoğunu adadığın insanın seni artık ciddi manada dikkate almadığını farketmek çok acıtıyor. Acıtıyor ama geçiyor mu bilmiyorum. Ben daha çok başındayım bu evrenin.
Bir insanı artık sevmiyorsaniz bunu söyleyebilecek kadar şerefli olun lutfen. Bir gün kör kütük aşık, bir gün elti gibi davranmayın biraz insan olun amk.