otistik bir çocuğun yaşantısını anlatan tragedya-çizgi film karışımı televizyon programı.küçüklerin televizyondan uzak tutulması, özellikle geri zekalı veledin izletilmemesi önemle tavsiye edilir.
an itibariyle bu filmimsi yumurcak tv'de yayınlanıyor ve ne yazık ki bendenizin küçük kardeşi bu saçmalığı izlemekle meşgul.*
Yumurcak tv denen bir kanalda (sanırım uyduda var?) bolcana yayınlanıyor. Kahramanımız 4 yaşında ve keltoş (ismail dümbüllü'nün çocukluğu gibi lan). Her ne hikmetse asla normal çocukların yaptığı gibi cazgırlık yapmıyor, söz dinlemeye oldukça hevesli ve kesinlikle her şeyi biliyor! Yahu bir gün de bir şeye tuttursun da vazgeçmesin, bir gün de arkadaşının kafasına oyuncağını geçirsin de dayak yesin! Yok, her seferinde ''caillou birdenbire yaptiginin yanlis oldugunu anladi'' durumu oluşuyor ve ben çıldırıyorum!
baya kafa yapan çizgi film. anne babadaki o sakin konuşmalar o hep tek düze ses tonu, özellikle annedeki. izlerken düşünmeyebilir ve bütün derdinizi unutabilirsiniz. aşırı doz alındığında uyku yapabilir.
caillou o gün ailesiyle pikniğe gidecekti ve bu onu çok mutlu ediyordu.sabah erkenden kalkıp sırt çantasına yerleştireceğği eşyaları seçmeye başladı. fakat pencereden gelen yağmurun sesi bla bla bla...
yeğenlerim geldiğinde her sabah ve akşam üstü bu çizgi filmi izlemeye maruz kaldım. biz power rangers'la transformers'la büyüdük, bu tarz çizgi filimler bana çok aptalca geliyor doğrusu.
edit: harf.
üniversitede sınıf arkadaşıma her yönüyle benzeyen bir karakterdir. bağrıma basasım gelir. ayrıca da yeğenimin yemek yemediği zamanlar caillou abi yemezsen akşama gelmeyecek gibi tribal durumlara sebebiyet verdiren çizgi filmdir. bende sıkıldıkça seyrederim.
çocukların gelişimine olumlu etki yaparken ebeveynleri için tam tersi bir etki yaptığına bir oyuncak mağazasında tanık olduğum çizgi kahramandır. olay şu şekilde gerçekleşmiştir ; her ürüne caillou logosu basarak ticari kazanç sağlayan türk girişimcilerinin ve bitmek bilmeyen caillou reklamları sayesinde beyni yıkanan bir çocuğun sinirli babası oyuncak mağasından sinirli şekilde içeriye girer ve o süper soru ağzından dökülüverir.
+sizde o amk kelinden var mı yoksa çocuk katili olacağım??
çocukların neden bu denli sevdiğini bir türlü anlayamadığım karakter. çocuklara değil aslında ebeveynlere göre bir çizgi film, bildiğin pedogojik eğitim veriyor. çocuklara nasıl davranmak gerekir, nasıl yaklaşmak gerekir...
anne de baba da sabır küpü, bildiğimiz anne baba değil yani... caillou da çok uslu, ne var deli gibi ağla, bağır, inat et, kendini yere at, yok. herşeye "peki" ütopik bir kahraman ve ailesi vesselam. ama bütün çocuklar bayılıyor, 2,5, yaşındaki velet saatlerce caillou izlemek istiyor. anlamadığım, kel, koca kafalı, göz yerine ufak bir daire, ağzı küçük bir çizgi olan (neredeyse cin ali suratı) nasıl ekiyor çocukları. çizgi film kalitesi açısından da başarısız, aşırı renksiz bir fon, anatomik olarak anormal duruşlar... nerde o disney çizgi kahramanlarındaki sempatiklik, nerede caillou.
bunun kafası çok güzel yalanır efem. hem de çaktırmadan. mesela kayyu birinin çocuğu, ay ne tatlısın seeen diyip kucağımıza alırız yüzü dışa dönük, sırtı bana dönük. sonra böyle güya etrafı gösteriyorsun.. annesinin görmediği bir yere doğru döndürüp kafasını yalıyorsun. karpuz ya da dalin kokuyorsa tercihim.
