Bu konudaki en önemli kafa karışıklığını bu gece programında Okan Bayülgen dile getirmiştir.
Özetle,daha önceki deneyimlerinden yola çıkarak,benzeri yardım programlarında,özellikle kimi firmaların şov programına canlı bağlanıp 'bilmem kaç bin tl' diye vaatlerde bulunup,takip eden günlerde vaat ettikleri para için arandıklarında kurumdan 'firma sahibi şu an yurtdışında,konu ile ile ilgili bilgim yok'..vs gibi cevaplar alındığını ve ekranlarda ilan edilen meblağlara çoğu kez ulaşılamadığını söylemiştir.
işin bu kısmını,sadece basit bir reklamasyon çalışması olarak göremeyiz.
Siz bir canlı yayınla aslında hiçbir zaman gerçekleştiremeyeceğiniz vaatler ortaya savururken, ihtiyaç sahibi ağızdan çıkan her bir lira için biraz daha umutlanıyor.Bu davranışla kurumlar,en basit tanımla acı içindeki halkın hayallarine turp sıkmış ve onlarla alay etmiş oluyor.
Dün gerçekleşen VAN iÇiN TEK YÜREK programı ve sadece samanyolu televizyonunun çabası ile neredeyse 126 milyon tl bağış sözü alınmış.Bu para ile Van'da mucizeler yaratılabilir,ancak, şahsen,bu miktarın tamamına ulaşılabileceğinden şüpheliyim.
Bu durumda;bu yayınları yapan programcıların işin takipçisi olmaları şarttır.Canlı yayınlarla uçuk uçuk rakamları bağışlayacaklarına dair söz veren kişi ve kurumların isimleri nasıl açıklanıyorsa,söz verip de kaçanların isimleri de öyle açıklanmalıdır ki,bir daha bu ve benzeri afetler bir reklam kampanyası olarak kullanılmasın.
bir firmanın her faaliyeti firmanın devamını ve büyümesini sağlama esaslıdır çünkü firmanın kuruluş ve varoluş nedeni budur, kar maksimizasyonudur.
reklam, firmanın kısa orta ve uzun vadeli stratejisinin bir parçasıdır. bazı toplumsal fayda sağlayan işlerde sponsor olmaları firmaların reklam stratejilerinin bir parçasıdır asla iyilik düşüncesiyle yapılmaz çünkü adı üstünde firmadır, hayır kurumu değil.
garip olan şey bunun hala bazı insanlarda şaşkınlık ve öfke yaratmasıdır ki bu da bu kişilerin hala nasıl bir sosyo ekonomik düzen içinde olduklarını idrak edememelerinden kaynaklanmaktadır.
sonuç olarak ihtiyacı olanlara yardımlar ulaşıyorsa gerisinin önemi yok. ister reklam için yapar ister can sıkıntısından ne fark eder? reklam için gönderilen battaniye ısıtmaz mı?
günümüz dünyasında hali vakti yerinde olanlar, maddi ve manevi yardıma muhtaçlara gereken yardımları yapsalar ne açlıktan çocuklar ölür, ne de bir parça ekmek için insanlar birbirini öldürür. her ne kadar yanlış ta olsa yardım yapanlar varsın reklamlarını yapsınlar, ama yeter ki ihtiyaç sahiplerine yardım etsinler.
Doğru tespittir.
Herşeyden önce yardım alanla veren arasında değil miydi?Ne oldu yardımın gizli olması gerekliliğine?
Neden usulcacık ilan edilen banka hesaplarına yatırıvermiyorsunuz da ille de kanala 'canlı bağlanıp' ilan ediyorsunuz cebinizden çıkan parayı?
Madem o kadar masum hayırseverlerdiniz, deprem olalı 3 gün oldu,televizyonda şov programı yapılmadan önce neden elinizi sessiz sedasız taşın altına koymadınız da ille de sizi ifşa edecek bir ekran aradınız?
Ha amaç halkı teşvikse, şu günkü durumda halkın hiçbir teşviğe ihtiyacı olmadığıdır..Aslen,bölgeden çıkıp büyükşehirde palazlanıp sonrada poposuna topuklarını vura vura bölgeden kaçan ve bir daha 'acaba neler oluyor arkamda bıraktığım topraklara' diye düşünmeyen firma sahipleri teşvik edilmelidir.
Depremden yerle bir olduktan sonra o okulları yaptırmak güzel ama ,en güzeli ta herşeyin en başında dönüp köyünüzün içler acısı okuluna bakıp onu deprem anında yıkılmayacak halde inşa edebilmiş ve depremde o çatının çocukların başına inmemesini sağlayabilmiş olmak değil mi?
Bu bonkör firma sahiplerini depremden sonra da bu kadar duyarlı olarak görmek isterim.
Ve rahat koltuklarından kalkıp birkaç köy okulunu görmelerini de..
A bir de şu vergi kesintisi olayı var ki,onu da uzunca düşünmek gerek..
