Kendimi iyi hissettiğim, her şeyi anladığım ve çözdüğüm, hayatın berrak bir su gibi olduğuna inandığım zamanların da geçeceği gerçeğini idrak ettiğimde büyüdüğümü anladım.
Kötü şeyler gibi iyi şeyler de gelip geçici. Hiçbiri sonsuza kadar sürüp gitmiyor. Bi iyi bi kötü, bi iyi bi kötü. Büyüyoruz her şeyi çözüyoruz durumu yok. Yaşıyoruz.
11 yaşındayken annem bana klasik gitar aldı ve haydi dedi kursa gidiyorsun.
Bir yaz boyunca tek başıma otobüse binip o gitar kursuna gittim geldim. Şimdi çok çılgınca geliyor. Satanist neyim olmamışım iyi ki. beş yıl geçmeden Depressive Suicidal Black Metal dinlemeye başladıydım.
Bir çocuk özgüvenli olsun diye bu kadar zorlanılmamalı bence.
üniversite okuyorum diye geçinip gösteriş yapan tiplerden daha çok kitap okuyup daha bilgili olduğunuzu anladığınız, insanlara kendinizi aşk ve seks için süslenerek değil, olduğunuz gibi sunduğunuz, beğenmeyeni de iplemediğiniz andır.
Birikim yapmaya başladığım an.
Hiç unutmuyorum ilk çalışmaya başladığım da hep şey derdim ben kazandığım parayı doya doya harcamak istiyorum. Kazandığım ilk parayla ne yaptım? Tabi ki altın aldım. Elime aldığım ilk an babama benzediğimi ve büyüdüğümü anladım. Eski kafalılıktan sıyrılmak için hemen vakıfbank da hesap açtım yatırımlarımı ordan yapıyorum kendimi daha yeni nesil hissediyorum :D hem de tek bir şeyde değil bir çok konuda doğru yatırım yapmamı sağlıyor vakıfbank.
