türkiye'nin 4. büyük şehri.osmanlı'nın beylikten devlet olmaya geçtiği ilk şehir(ilk başkent).belkide, aralarında 6 tane padişahta dahil,ulubatlı hasan'dan emir sultan'a çok sayıda tarihi şahsiyet, evliya ve yatır barındırdığından, batıda yer almasına karşın bir orta anadolu kenti kadar muhafazakar ve tutucu,kızlarının güzel ama kısa boylu, erkeklerinin son derece kavgacı ve hırçın olduğu,sürücülerinin kötü araba kullandıgı ama metro ve belediye otobüslerinin tertemiz kullanıldığı, hem dağların (bkz: uludag) (bkz: katirli daglari) hemde denizin (bkz: marmara denizi) birarada olduğu,türkiye'nin en büyük teleferiğinin bulunduğu (bkz: teleferik) otomotiv ve tekstil sektörlerinin merkezi.ayrıca dunyanın sayılı enstrumansız halkoyunlarından biri olan (bkz: kılıc-kalkan)'ın anavatanı.
4 sene kaldığım havasına bi türlü alışamadığım şehirdir. ataevler ve görükle gibi öğrenci şehirlerini barındırır. binlerce öğrenciye evsahipliği yapmasına rağmen bursa sokaklarında öğrenci göremezsiniz. kozahanda çay içilir arkasından kahve içilir arkasından gözleme yenir. hukukçular lokalinde bira içilir(di) şimdi yıkmışlar, uludağda yaz kış mangal yakılır, mudanyada, trilyede (medyatik ismiyle sev kardeşim) balık yenir, gölbaşında köy ahalisiyle muhabbet edilir, gerçek iskender orda yenir biraz pahalıdır ama değmiştir, terminal otobüsüne özellikle 93 e küfür edilir, bursa maçına gidilip teksasla birlikte küfür edilir ancak stadyumun iğrenç mimarisi yüzünden maç seyredilemeden geri dönülür, ve bursada aşık olunur sonra mezun olunup terkedilir her nekadar hiç sevmedim bu şehri arkadaş densede her fırsatta mutlaka gelinir.... haftaya ordayım bursa beni bekle!
Osmanlı'nın başkentidir...
Karizmadır...
Uludağ vardır ki harikadır...
Hacivat ile Karagöz efsanesi ile de ayrı bir önem taşır...
Üniversitesi de şıktır...
şehircilik olarak giderek ve yavaş da olsa gelişse de insanıyla git gide kötüleşen şehir.
şehirde tarihi bir restorasyon yapılmaktadır şu günlerde bu bahsettiğim gelişme paralelinde. gelişen yerlerinden birine örnek de kültürparktır, mükemmel bir yer olabilcekken yıllardır içler acısı bir durumdaydı.
alışmak ne kadar zorsa, terketmenin de o kadar zor olduğu bir şehir. bitmek bilmeyen şikayetler, sonu gelmez yakınmalar, ta ki ayrılık vaktinin geldiği güne kadar. bir film şeridi geçiyor gözlerin önünden; otogarda başlayan, heykel, altıparmak, tophane, beşevler, okul, sonra yine otogarda biten.
şu sözlüğe yazar olmamın nedenlerine zemin hazırlamış kent.benim tarihçem içinde oldukça zengin bir yapıya sahiptir. herşey o şehirdeydi iyisiyle kötüsüyle.*
uzun zamandan sonra gecen sene birazcik gezme sansi buldugum cok degisti denilen fakat pek bi degisikligini goremedigim turkiye'de yasanilabilecek az yerden bir tanesidir yesil bursa.
1326'da orhangazi tarafından fethedilmiştir. her yeri tarihi eserlerle doludur. kaldırımlar yeşil beyaz olan şehirdir. her yerde osmanlı izleri gözmek mümkündür. şehrin sembolu olan uludağ'a sahiptir. kısacası yaşanılcak bir şehirdir.
eğer 'bir süre' orada yaşamak için gittiyseniz en işlek caddesinde yürürken gördüğünüz dağ üzerinize gelir,vakit ekimdir ve gökyüzü gri.boğuluyorum dersiniz,yalnız hissedersiniz,yaş 19dur ve bu uzaklık canınızı yakar,yanınızaki kız tanımadık olmasına rağmen gecelerce aynı odada kalmış,birlikte canta taşımış, tanışmaya çalışmaktan memnun olmuşsunuzdur.bursa küçüktür ve istanbul çok uzak artık...bursa'nın dağı sizi nereye gitseniz takip eder,siz kaçarsınız o kovalar,bir kutunun içinde nefes almaya çalışan bir böcek gibi,tepetaklak olursunuz kimse düzeltemez sizi sizden başka.
sonra birşeyler olur kalabalıktaki her yürek canınız olur,yanınızdaki kız canınızdan öte...gittiğiniz yerde bilirler ki tek şekerli elma çayı içersiniz siz söylemeden gelir oturduğunuz masaya. merhaba dedikleriniz kadar büyür şehir,kocaman olur içinizde.
hayatınızı hayatınız yapan o 'bir süre' biter. uzak olan bursa'dır artık. deniz derya olan şehir boğar bu sefer sizi,aklınız dağlarda kalır. bursa güzeldir,eviniz manzarası özlemdir, can dedikleriniz dağılır ve parlamaz gözleri artık, istanbul'un sisinde boğulur renkli gözleriniz, nefesiniz yerine tuşları, duygularınız yerine ikonlar vardır artık. bursa dağdır,taştır ama candır.
afyonlu bir havası vardır sizi hiç farketmeden büyüler ve siz hala ne var bu şehirde bana böyle huzur veren diye düşünürken aylarınız geçer de bir türlü isim koyamazsınız o "şey" her ne ise...
türkiye'de istanbul dışında aşık olunabilecek tek şehir. ayrılalı yıllar olsa bile bir köşede bir hatıra yakalarım belki diye olay tv haberleri seyretme nedenidir, özlenmiştir...
mucizeler şehridir. biraz gider denize kavuşursun, biraz gider dağa çıkarsın, tarihin canlı tanığı olduğun gibi, bugünden de geri kalmazsın asla, seni her mevsim yeşilin başka tonuna boğar. hem iskenderin kralını yedikten sonra, üstüne nefis kestane şekeri de cabasıdır. e daha ne olsun???*
