benim babam esnaftı. mühendislik fakültesini maddi sorunlar yüzünden bırakmış. inşaatlarda, yurt dışında çalımış, nihayet sonunda istanbulun küçük bir semtinde bir züccaciyeci dükkanı açmıştı. emekli olana kadar da o dükanda baktı yedirdi içirdi okuttu bizleri. Zaman zaman belki kendini avutmak için belki gerçekten öyle hissettiği için. okusaydım başkalarının yanında çalışacaktım. burada paron da işçi de benim derdi. bu laf bana onu hatırlattı.
kaliteli deli isimli yazarın uludağ sözlükteki varlığı için kullanılır. elimi öpenler ağam paşam derken arada bir bu sözcükle onlara yerlerini hatırlatırım.
