evinizdeki tüm kap, çanak kullanılmaz hale gelince, komple çöpe atıp, yenilerini satın almak. epey masraflı olduğundan, bi' müddet sonra evde yemek yapmayı bırakıyorsunuz.
zaten makina almaktaki amaç budur demeyin durum biraz farklı. hani devamlı bulaşık yıkamayan bi insan vardır. bi gün bulaşık yıkamasını istersiniz ya, aha işte o "tip"in gidip makina almasıdır kasıt. bi seferlik bulaşıktan kaçmak için makina mı alınır lan!
tipi tip işte. ne yazık ki aramızda böyle "tip"ler vardır. mesaj yerine ulaştı diyorum ve yine yeni yeniden bu "tip"in toynağını sikeyim diyorum.
en güzeli benim taktiğimdir efendim. bulaşık yıkama sıra ile yapılıyorsa, sıra bendeyken bilinçlice bi kaç bardak, tabak kırarım. en fazla üçüncü kere yıkatırlar sonra 'sen yıkama' derler, biter.
inandırıcı bir şekilde çok derin olmamasına özen göstererek parmaklarını kesmek. bulaşık sırası ev arkadaşına kayar. evet yaptım üniversitedeyken. nasıl bir kafadır hala çözemiyorum.
bulaşıkların içine habire sıcak su döküp, "yumuşasında yıkarım" demek. "daha ne yumuşicak a.k. işte kir kalmadıki yumuşamaktan epi topu sabunlayıp durulican" diye kendi kendine çelişkiye düşmekle devam eden harekettir.
