bursa'da otobüse tam bindiğin anda öğrenciler için diit diit gibi çift ses tam bilet kullananlar için ise diiit şeklinde tek ses duymak yerire diiiiiiiiiiiiit diye uzun ve acı bir "kredi yetersiz" sesi gelmesi halidir. bu sesi duyan şahsiyet aynı shrekteki çizmeli kedi ifadesini takınarak "bukartı dolu olan var mı?" diyerek otobüs halkına seslenir. bukart veren biri çıkarsa çok iyi ama çıkmazsa bütün yol diken üzerinde bukartını doldurabilecek alan arayarak yolunu geçirir. kötü bir durumdur ama çokta kötü değil.
bukartın boş olduğunu bile bile otobüste bilmiyomuşcasına aaaaa bitmiş gibi ifadeler kullanılarak hafifletilebilen bi durum.bence en iyisi ortaya sormak yerine birini seçip "sen" bu kartını ver demektir.kurtuluşu yoktur yani bukart alırsınız..
enseden kuyruk sokumuna doğru sebepsiz bir şekilde soğuk bir ter pınarı süzülürken aynı anda size bukartını uzatan en az beş kişiyi görünce sevindirik olursunuz. yardımseverdir bursa insanı. eğer yardımsever kişi anne-baba yaşındaysa muhtemelen o da öğrenci okuttuğu için bukart karşılığı uzattığınız parayı hayatta kabul ettiremezsiniz. diğerleri hatır işi de olsa ''ammaaaan ne gereği vardı şimdi'' derler. otobüste kimse yoksa veya az kişi varsa (genelde geç saatlerde bir allah kulu olmaz) küçüksanayide iner büfeden ''abieee iki milyonluk öğrenci'' diye bukartı uzatıp yolculuğunuza öyle devam edersiniz.
nedendir bilinmez bukartının boş olduğunu unutan insan, bukartı dolu insanın gözünde bir korku unsuru olarak ebediyyen yaşar. pek çok insan o kudümsüz diiiiiiit sesinden korkmaktadır. kendisinin fakir olarak zannedilebileceği hissi, başkasından bir şey istemenin utancı, aradurakta inip bukart doldurma eziyeti insanları bukartlarını sürekli dolu tutmaya sevkeder.
iğrenç bi durumdur. diğer yolculara kendini acındıran bi ifadeyle bakılır ve bukart istenir. tabi parasını ödemek koşuluyla. boş olduğu belirten ses ise adeta bukart boş diye herekese duyurmaktadır. kısacası çok sinir bozucu bir durumdur.
bolca alkol tütekitilen gecenin sabahında eşşeğin a.ına dönmüş bi suratla üüürüürüüüü diye öten telefona bildiğin tüm küfürleri ederek işe gitmek için sıcacık yatağından kalkarsın, 5 dk içine sığdırdığın yüzünü yıkama, soyunma ve giyinme fasıllarından sonra evden çıkarsın, sabahın köründe, buz gibi hava ve inceden inceden yağan yağmur eşliğinde kıçında çift kale maç yapan pirelerle birlikte harıl harıl uyumak varken koşup, garip garip hareketler yapan kokoşlara küfür ederek durağa doğru yol alırsın, aha işte otobüste geliyor. tam 'en arkada 5 li koltuğun önüne geçeyim birisi mutlaka iner bende otururum' düşünceleriyle otobüse binerken dıııııtttt diye ' nereye a.cık ağızlı kartın boş' dercesine acı bi ses duyulur. işte o an bittiğin andır, tüm hayelleri yıkılan bi geç kızdan daha çaresiz hissedersin kendini. o sırada ' kartın boşsa ne biniyon lan g.t' dercesine bakan şöförle mümkünse göz göze gelmemeye özen gösterirsin, 'benim param var lan' dercesine ele alınan bozuk paralarla birlikte umarsız bi çocuk gibi küçük emrah bakışlarını takınarak diğer yolculara ' kartında fazla olan varmıııı ' diye seslenirsin, tüm yolcular nuri alçonun emrah'ın annesini becerirken takındığı surat ifadesiyle sıfatına bakarlar, bi allah'ın kulu çıkıp 'al bende var' demez. olupta vermeyenin taaaa a.ınaa koimmmm diye bağırmak geçer içinden ama olmaz. halbuki senden önce otobüse binen şişko nun kartında 10 kusur ytl'lik kredi olduğunu görmüşsündür, i.nelik parayla değil ya vermiyor işte şerefsiz sanki g.t istedik p.zevenkten. mecburen şöföre dönüp ezik bi ses tonuyla 'abi altıparmak durağında yüklerim' dersin demesine de sanki şerefsizin g.tüne kazık sokmuşsun gibi bakışları yokmu yerin dibine sokar adamı. en arkada boşalan koltuğu kapma hayallerin bitmiş, otobüsteki tüm karizman çizilmiştir artık. tek tesellin bi sonraki durakta otobüse binen lavuğun da kartından diiittt sesi çıkmasıdır. anaaa o da ne lavuk en yakın arkadaşın çıktı ve yanına geliyor kaçacak yer yok...
yok yok anlatamayacağım daha fazla.
