Neden benim kararlarıma saygı duymuyorsun anlamıyorum ki. Sen mi yaşayacaksın benim yerime hayatımı. Benim bedenim benim kararım baba özgür bırak beni. Evet daha gencim senin yaşlarında seni anlıyacağım yirmi yıl var daha...
ilk aşkım... doğdum seni tanıdım ilk karşı cins. hemen aşık oldum. her zaman isteklerimi yapıyordun. beni seviyordun. ben de seni sevdim hemen. seni her akşam eve geldiğinde yanımda görmek bana baktığında yüzüne gülümsemek beni mutlu etmeye başladı. ve her seni gördüğümde içimde kelebekler uçmaya başladı sonra. seni çok seviyorum. doğum günün kutlu olsun ilk sevgilim. babammm...
Baba...
Senin en sevdiğin ama hiç anlaşamadığın bir o kadar kızdığın ve bir o kadarda haklı bulduğun kıvırcığından sana minik bir mektup bu sadece...
Cümlelerimi kurmakta her ne kadar zorlansamda aslında sana söylemek istediğim o kadar çok serzenişim var ki ... Ama işte ama diyorum kalıyorum öyle tıkanıyorum tek nefeste gelmiyor hepsi...
Ben hayatımda en çok senden nefret ettim baba bir o kadar da seni sevdim. . . Nasıl bir aşktı bu bende bilmiyorum her sözümüz birbirimize batsa da aslında her cümlede birbirimize o kadar hak veriyorduk ki.. Seninle belki aynı kutuptaydık hep ittik birbirimizi.. Bir gün sımsıkı sarıldıysak bir gün kavgalıydık. Hiç bir zaman sözümüzü esirgemedik en çokda bu yönümüzü sevdik..
Sana kinim, nefretim asla tükenmez ama sevgimde kıyaslanamayacak kadar büyük!
Sen benden çocukluğumu, umutlarımı, hayallerimi, gençliğimi ama en çokta annemi çaldın be baba. . . Keşke bu kadar ahımı almasaydın..
Aklımdan ne geçtiyse senin hep yüzüne söyledim bana küsüp darılsan da arkamdan mertliğini dürüstlüğünü seviyorum demen nasıl da grurlandırırdı beni.. Benden her zaman grur duyman, nasıl hoşuma giderdi.. Severdin çevremdeki herkese babalık yapardın ama biz hep arka plandaydık senin için.. Bazen sevdiğin kız çocuklarını o kadar kıskanıyorum ki benim babam beni neden bu kadar sevmedi acaba diye düşündüm hep...
Sevgini başkaları mı tüketti de bize kalmadı baba?
Hep küçük bir kız çocuğu olarak sana sarılmak isterdim seni özlemeyi bana aldığın kırmızı rugan ayakkabı sevincini yaşamayı...
he ne diyordum eşşek kadar herifiz ama yapacak bişe yok kartlar patladı, tek umudum benim salak kardeşimin bu entryi bir şekilde okuyup sana ispiyonlaması. gerçi kullanıcı adımı da bilmiyor ki...
sahi baba nasıl anlarsın ki ben olduğumu bu yazıyı okusan?
şöyle diyeyim sinirlenince elini ısıran uuser koministimam! ( anlamışsındır da biraz yardımcı olayım)
1992 ilk kalp (ameliyatı ordaydım) *
1996 bel fıtığı ameliyatı (gene ordaydım)
2004 gene kalp ameliyatı (ordaydım )
2012 troıd bezleri gitti ben gitmedim dedemin oğlu (ordaydım)
arada ki ufak tefek zatürreleri falan saymıyorum bile, valla acitasyonumu da yaptım ki üff hem de ne biçim haa, yahu baba şu entryi oku bi yerden allahını seversen geçen aynı böyle, bi yere adriana lima da okusun diye yazdım ama türkçe bilmiyor heralde geri dönmedi bana, e sen edebiyat öğretmeni adamsın sen türkçe de bilirsin be baba. *
bak bu da son tüyom sana. 1310 sube 01101274 hesap numarası hiçbirşeyden anlamadıysan burdan anla artık yahu. bankayı biliyorsun öperim yanacıklarından ihtiyar devrimci ( e daha ne kadar açık edeyim yahu * )
baba sensiz bir gün daha geçireceğim. babalar gününü sen de pek sallamazdın, bana da sallamamayı öğrettin, ama genel olarak sen hiçbir şeyi sallamıyordun, sanki yanlış bir şeyler var bu işte? ne dersin? ben kendi adıma babalar gününde hediye almamaktan mutluyum ama doğrusu bu mu?
her şeyden önce sen benim kahramanımsın baba.
dünya bir yana sen bir yana, benim için öyle kıymetlisin. bana dürüst olmayı öğrettiğin için, kendi ayaklarımın üzerinde durmayı öğrettiğin için, adil olmayı öğrettiğin için, en önemlisi insan olmayı öğrettiğin için sana minnettarım.
Hayatım boyunca hep sana layık bir evlat olmaya çalıştım ama olmadı be baba...beceremedim. beni affet.
Babalar günün kutlu olsun.
-prensesin.
baba, ne desem bilemiyorum. seni nasıl tanımlasam bilemiyorum. öncelikle teşekkür ederim hayatta ne kadar pislik, adilik, kötülük varsa birinci elden öğrettiğin için. sayende hertürlü acıyı tattım. bunu dışardan yaşamayanlar anlamaz. sen asla benim babam olmadın, benim zaten ne annem oldu, ne babam. senin baban yokmuş,senin üvey baban varmış sana kötü davranmış senin tam tersi davranman gerekmez miydi baba? ben bize,anneme,kardeşlerime yaptığın herşeye rağmen sana acıyıp,senin baban olmadığı için böyle yaptığını savundum. ama biliyorsun birgün olan birşey ben asla unutmadım sen ise muhtemelen hiç hatırlamadın. ben sana hiçbir şey yapmadığım halde nasıl bana düşman olabilirsin bir çocuk nasıl bu kadar kötü hissettirilebilir? bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir? nasıl bu kadar gaddar olabilirsin? neden ? neden böylesin keşke sen olacağına hiç babam olmasaydı. teşekkür ederim hiçbir veli toplantıma gelmediğin için, hediye ettiğin tüm psikolojik sorunlar için. senden alacağım birkaç şey daha var. ama onu sonra alacağım ikimizde öldükten sonra. *
sen benim her daim bir numaram olacaksın pedercan.
valide sultanın kesin tavırlarına karşı beni hep sen korudun, tüm olumsuzluklarda, tüm rezilliklerimde ve tüm düşkünlüklerimde her şeyi her zaman kendine saklayıp bana kol, kanat, derman ve ilaç oldun. hakkını götümü yırtsam dahi ödeyemem, sevgimi istanbul boğazında deprem yaratacak kadar distortion yayan bir amfı kullansam dahi gösteremem.
sen benim idolümsün babam. başımın tacı pedercanım.
evimizin direği babama: biliyorum sana layık bi evlat olamadım. ben lisedeyken zeki ama çalışmıyor sözü her zamanki gibi modaydı bu sözü çokça dinledin öğretmenlerden. çokça söyledin durdun,öğüt verdin çoğunu dinlemedim... sonraları anladım dediklerini ve dediklerinin hepsi doğru çıktı... bazen bu adam niye böyle dedediğimde oldu o zamanlar. ama son iki senedir niye? demiyorum sana çünkü: bilginin birikiminin farkındayım artık. ve ne istiyorsan benim için istediğini biliyorum.
ben büyüdüm baba. kazık kadar adam oldum bu ayın 26 sında halatım 26 boğum oluyor. hala okuyorum. hala para gönderiyorsun bir gün beni parasız bıraktığını hatırlamıyorum. bana zaman zaman kızsanda arkamı toparlayan hep sen oldun. yanlış yaparken bile orada olduğunu bilmek güzeldi.
tek isteğim annemle sana layık bi evlat olabilmek sizi el üstünde tutmak. belki senle 2 kavgaya karışmamız bide arasıra seninle kahveye gitmek dışında bi aktivitemiz yok ama anlaşamadığımız bir yönümüzde yok. inşallah emeklilik çağında telafi edicez bu durumuda.
ben adam olana kadar biraz mesefelisin bana sanki. haklısında aslında benden adam olurda ıkına ıkına olur.bide bazen düşünüyorum benim benim gibi bi oğlum olsa 5 öğün döverdim diyorum o yüzden sabrın içinde teşekkürler baba. babalık böyle birşey heralde. o adam benim babam kareli gömleğiyle...
sen bana demiştin ya. hiç bir bok yiyemezsin kendi başına diye. harbiden yiyorum yiyorum da zorlanıyorum ben o boku yerken. sizi özlüyorum, hasret çekiyorum, parasız pulsuz alıştığım hayattan kopmuş yaşıyorum, evde temizlik falan onları saymıyorum bile, yörüngesiz füze gibiyim ama başarıyorum. gözlerinden öpüyorum babişko... bu arada seni çok seviyorum...
bugün sana baktım baba,
bizim emektar 480'in tepesinde, toz duman içinde senin deyiminle "tinkos tinkos" gidiyodun gene.
sanki bu dünyaya çalışmaya geldin be baba.
merak ediyorum, bir kez olsun şöyle bir kaç hafta rahat rahat tatil yaptın mı?
yerinde sabır taşı olsa, çoktan çatlamıştı.
60 koca yıl... yaşlandığını görmek çok kötü biliyo musun?
hakkını nasıl öderim bilmiyorum...
el dahi kaldırmadan adam gibi yetiştirdin bizi.
annemden başka bir kadına yan gözle bakmadın.
onu geç, ona bağırıp çağırdığını bile hatırlamıyorum.
ailenin rızkını orda burda çarçur etmedin.
arada sırada sert görünmeye çalışıp bunu hiç beceremedin.
bizim için kendinden her türlü ödünü verdin, saçlarını ağarttın.
hep dik ve merttin baba. benim ve herkesin gözünde "doğruların adamı" oldun.
hepsinden önemlisi sen iyi bir eş, mükemmel bir baba oldun.
iyi ki varsın "cemiyet adamı"
babalar günün kutlu olsun.
sevgili spermini odunc verip dunyaya gelmeme katkida bulunan adam.
bil ki seni asla babam olarak gormedim. seni sevmeyi cok denedim. ama sen her seferinde ya bana yalan soyledin, ya annemi aldattin ya da yapma dedigim seyleri yapip canimi acittin. hani kayip gitmistin ya gokyuzumden. inan bana artik hic yoksun. yapma demistim. dinlemedin. inan artik uzaktan akrabalarimdan bile daha uzaksin.
babam aradı biraz önce. sabah saati tabii.
parayı yolladım evladım içerikli bir konuşmaydı.
- uyuyor muydun kızım?
+ evet babacığım.
ama ben en yapıyorum?
ve diyemeyeceğim cevap;
- hiç uyumadım baba ben daha ya. sıkıntılar üzüntüler- ki senin bildiklerin hariç- sanırım bilinçaltıma işlemiş. istesem de 1 aya yakın bir süredir uykusuzluk çekiyorum. uyuyunca da 4 saat kadar en fazla uyuyabiliyorum.
aklıma takılan bir şey yok. çok şey var. aslında bunu anlamıyorum. hep aklıma takılan çok şey oldu.
bu neden şimdi etki gösterdi acaba? yani eğer öyleyse.
gözlerim kanlanmış. demin aynaya bakınca gördüm. bir de uzun uzun bakmıyorum artık. gözüm takılıyor. sen kızardın hani hadi kızım seni bekliyoruz diye. gerçi şimdi desen bu aynaya bakmadan çıkmak olmaz, hiç gelmem, beklemenize gerek kalmaz.
öyle başına buyruk oldum biraz. hayatımdan memnun olduğumu düşünüyorsun. aslında memnunum. o süngeri geçmişe gözüme çektiğim eyeliner kadar dikkatli çektim. tamam sorun ne demezsen sevinirim. bende bilmiyorum çünkü bu sefer.
sadece günlerdir yorgun ve uykusuzum.
buradan gitmek istiyorum ama evime falan değil. karına laf geçirmen için gözüne bakacak küçük kız değilim artık. en fazla siktir ederim içimden içimden.
ama seni o duruma düşürmek istemiyorum. çünkü yapman gerekeni yaptın, sonradan anladım.
soruya dönelim mi?
- uyuyor muydun kızım?
+ çoktan uyandım babacığım.
şimdi de iki dal sigaram kalmış diye üzülüyorum mesela. senin o istediğin banka işi olmayacak bence.
ona üzülmüyorum. öyle bir küfrediyorum ki içimden şu bitecek olan sigaraya, hayalindeki evladın kırııntısını bulamazsın hecelerinde bile.
biraz umursamaz, duyarsız olmaya başladım. satrancı öğrettiğin gibi oynuyorum. senin taktiklerini benimsediğim tek yer orası.
