'insanoğlu, geceleri yatağa girmekten zevk alanlar ve yatmaya gitmekten huzursuzluk duyanlar olarak ayrılır.ilk kategoriye girenler yataklarının koruyucu sığınaklar olduğunu düşünürlerken, diğerleri hafif uykunun çıplaklığını bir tehlike olarak görürler.birileri için yatağa yatmak kaygılardan uzaklaşmaktır,ötekiler içinse tam tersidir;karanlık, zarar verici düşüncelerini harekete geçirir, onlara kalsa,tıpkı vampirler gibi, gündüz uyurlar. gecelerin dehşetini, kabusların boğucuğuluğunu, soğuk nefesini ensene veren karanlığı, ne kadar vakti kaldığını bilmeyen bir idam mahkumundan başka bir şey olmadğını hissettin mi hiç? ve buna rağmen ertesi sabah hayat,neşeli sonsuzluk yalanıyla yeniden cıvıldar.'
güneş doğuyor, bitkiler fotosentez yapabiliyor, inekler o bitkileri yiyor ve büyüyor, o inekler kesilip pirzoyaya dönüşüyor. sonra ben o pirzolayı alıp mangal yapıyorum.
vega'nın en sevdiğim şarkısı. 2018'de sözlüğe yazarken ve doğa'yı düşünürken dinlerdim. arena of valor oynadığım ve sabahladığım gecelerden sonra bu şarkı mükemmel anlamlı gelirdi. ne zamanlardı ya. hayatımın en güzel yılı olsa gerek.
