Sabah kalktığımda, işe gitmeden önce başıma gelen hadisedir.
Bu havada işe gidilmez diye geçirdim içimden... Lakin istemsizce, bu boğuk havada o sıcacık yataktan kalkıp hazırlanmaya başladım. Sonrası mı ? Hava ısınır diye tişört giydim ve şemsiye almadım.
Sonuç olarak bolca ıslandım, hala nemli olarak ofiste oturuyorum. Siz siz olun böyle saçmalıklar yapmayın, muhtemelen şifayı kaparsam, soğuk metalle tanışmam an meselesidir.
Diyorum nazan Öncel dinlemiyim içime taş oturuyor çünkü sözleri ağır geliyor diyorum, neşeli şarkılar dinliyorum her şey güzel gidiyor. Sonra birden bu şarkı çalıyor telefonumda. Sanki 2 dk önce mutlu değilmişim gibi yine içimde bir şeyler oluyor. Sahiden bunu dinleyip de giden var mıdır? Gitmeyin.
Bu baharda gidilmez
Yağmurlarda gidilmez
Aslında hiç gidilmez.
Manus baba çok başka bir hava katmış şarkıya. Bildiğim halde bu kadar dinlemezdim şimdi gecelerin şarkısı oldu. Garip de bir rahatlama huzur hissi veriyor insana. Eğer dinlemeyen varsa taksin kulaklığı bı dinlesin..
