bertrand russell'in irdeledigi paradox seklinin (bkz: the set of all sets) en populer seklidir.
bir onermenin kendi hakkinda hukum vermesinin paradoksal oldugu dusuncesine bir ornektir.
1a) "bu dahil bütün genellemeler yanlıştır" cümlesinin yanlış olduğunu düşünelim. Eğer bu cümle yanlış ise;
2a) "bu dahil bütün genellemeler yanlıştır" bütün genellemelerin yanlış olduğunu kabul ettiğimize göre 1a daki cümlemiz de bir genelleme olduğu için önerme doğrudur.
3a "bu dahil bütün genellemeler yanlıştır" cümlesi doğru olsun. Eğer bu cümle doğru ise;
4a) "bu dahil bütün genellemeler yanlıştır " şekil 3a da yine bir genelleme vardır ve bu genelleme doğrudur.** buradan da genellemenin doğru olduğu sonucuna vardık.
kendisi bile başlı başına ironi olan nietzsche aforizmasıdır. öyle ki, bu cümlenin önerdiği yanlışlığını kabul etmek de bir genellemeyi kabul etmek manasına gelecektir. kabul etmemek de, tüm genellemelerin yanlış olmadığı sonucuna götürecektir insanı.
