bazen utanç verici olabilir...
çamaşır makinesinin içine atılan çantanın içinde güzelce yıkanan dijital fotoğraf makinesini ekranında mavi mor dalgalara bakıp iç çektikten sonra içgüdüsel olarak bütün düğmelerine basmaya hatta minik darbeler indirilmeye başlanır ama yok, fayda etmez. ertesi gün tamirciye götürülür, ertesi gün makineyi almaya gittiğinizde sizi gören tamirci istemsiz bir şekilde "pıh"lar.(pıhlamak gerizekalı gibisin şu yüzündeki ciddi ifadeye bak,gülmemek için kendimi zor tutuyorum tepkisi bu arada)neyse efendim umutla düzeldi mi minvalinde bir şeyler söylenir,alınan cevap tokat gibi yüzünüzde patlar:bozuk değildi ki zaten neyi düzelsin?!!. ama amaa amaaa diye haykırmak gelir insanın içinden,inanmıyorum diye isyan edersiniz ,tamirci de sizin "makine bozuldu mu noldu all kırdın kırdınn" muhabettini yaptığınız 23 dakikalık videoyu elinize tutuşturur.öyle kalırsınız.
makine yaş mış sadece. kuruyunca normale dönmüş.her şeyi de kaydettmiş bu arada.
"orospu çocuğu yeminle çalışmıyordu ya. sırf beni mal gibi göstermek için yapıyor. dükkandan çıkınca yine çalışmayacak." denilip göt burukça dönülüp gidilir.
Bozuk telefon orta parmakla işaret parmağı arasına sıkıştırılır.. tamircinin kapısının önünden geçerken bu şekilde kapıdan içeri daldırılır ve hemen geri çekilir.. evet telefon çalışmaya başlar.. haftada bir tekrar etmek gerekir..
