Dünyadaki o illüzyonun farkına varmak.
inanan için de inanmayan için de her şeyin bir yerde boşa olduğunu bilmek.
Amaçları yitirmek.
Rastgele yaşamak.
Sevmemek.
dahası?
Sırf aşırı derecede boşlukta kaldığınız için dine saldırıyor, kemalist, ataput ya da görgüsüz, dinci, çomar oluyorsunuz.
Arada bir aşk acısı çekiyorsunuz. etrafınızdaki şahsiyetleri çekiştiriyor bazen de sanki 7/24 regl olup, farklı görünmek, ilgi çekmek adına yaşamadığınız duygu kalmıyor.
Siz iyi değilsiniz..
Her insanın içinde boşluklar vardır. Önemli olan onları nelerle doldurabildiğindir. Zekanla mı ? Saygınla mı ? Davranışlarınla mı ? Yoksa birilerinin sevgisi ya da kalbiyle mi ? Seçim sizin. Ben zekayı ve ilgilendiğim şeyleri seçiyorum.
hakikata biçimsel olarak hakim olabilmiş lakin özüne ulaşamamış yani yarım adım uzaklığında olan kimseler(biçimin başat olduğu durumlarda düşünce gündemde değilse simulakruma dönüşür).form metafiziğini öncelersek baloncuk felsefesi kaosun duvarına dokunmayı gaye edinir.
içinde bulunduğum durum. hayattan keyif alamıyorum, sürekli uyumak ve yatmak istiyorum ama bunlar mümkün olsa çok sıkılıp dışarı çıkmak iş yapmak isterim kesin. ne istediğimi de bilmiyor olabilirim. şu an yataktayım ve mesaim 8 de başlıyor. fazla mesai yapıp tamamlayabiliyorum en azından ama bir an önce bu boşluktan kurtulmalıyım.
