çok sevdiğim bir eylem. ve şu sıralar özlem duyduğum. birkaç aydır uzak kaldım. bugün bu özlemi bitirmeyi düşünüyorum. bisiklet sürmek beni nedense çok mutlu eden, beni nirvanaya ulaştıran bir eylem. çocukken beş altı kişi biner gezerdik. onun zevki daha farklı olsa da yalnız başıma daha iyi hissettiğime karar verdim. tek başıma olduğumda kayboluyorum, yeni yollar keşfediyorum, birileri yoruldu diye beklemiyorum, istediğim yere istediğim zaman gidiyorum. herkese pedal çevirmesini tavsiye ederim. yalnız başına sinemaya gitmek kadar zevkli bir eylem.
Havalar ısınsa da sahile inip pendikten Kadıköye kadar sürsem dediğimdir. Cadde bostan sahilde de çimlere uzanıp mola veririm. Ne güzel olurdu yarın tatil olsa ve hava güzel olsa.
Çok sevdiğim ve çok özlediğim aktivite. Kartal sahile iner Kadıköy'e kadar sürerdik. Denizin kokusunu içimize çeke çeke pedal çevirir o an tüm sıkıntılardan arınırdık. istanbul'a döndüğüm ilk gün tekrar yapacağım.
Günde ortalama 90 dakika bisiklet surerim , işe 1 aydir bisikletle gidiyorum. Karın ve bacak kaslarının toparlanmasını istiyorsanız tavsiye ederim. Sporun keyifli hali.
Eğer sahile yakın, sessiz bir yerde oturuyorsanız tadından yenmeyecektir. Kulaklık takılır, düşünceler netleşmeye başlar. Gecenin nemli havası sıkıntıları bir süreliğine unutturur.
dengeyi kurabilenler için zevkli bir olaydır. belki komik gelecek ama gerçekten ben iki tekerlekli olanları süremiyorum. dengemi kurma sorunum olduğundan, bir iki metreden sonrasında direkt düşüyorum. dört tekerleklilerle de "I want to play a game" diyen o canavarımsı'ya benzememek için ve yaşımdan dolayı binemiyorum. yani kısaca bisiklet sürmek bana şu an ne yazık ki çok zor bir beceri olarak gözüküyor.
