iki saattir düşünüyorum. Kimi öldürmek isterdim acaba? Dünyayı olduğu gibi seviyorum. Kullandığım ilaçlar yüzünden mi bilmiyorum hiç kimseden nefret etmiyorum. Ama birini öldürmek yerine birçok kişiyi öldürmeyi tercih ederdim. Birçok kişiyi öldür ve sonunda öl. Bir motivasyonum yok. Sadece o boşvermislik duygusunu seviyorum. Ama kimseyi suçlamıyorum.
Romantik bir saldırı olurdu bu. insan neden ölmeden önce başkasını öldürmek ister? Sanırım ses getirmek için sanırım yaşamı olabildiğince yadsimak için.
Bir müzik çalar... makineli bir tüfek. Siren sesleri. Silah sesleri. Bir anda unutur insanlar her şeyi. Yaşam önem kazanır. O yer uzun süre lanetlenir.
Küçük bir çocuğun zihnine kazınir. Öldürmem onu hayatı boyunca o dehşeti yaşar. Travma kalır onda. Silah sesleri yankılanır zihninde. Adil bir yargılanma olsaydı kendimi öldürmezdim. Yargılanmayi hep istedim. Adil bir şekilde yargılanmak ben de sizin çocuğunuzum diye seslenmek isterdim hakime. Savcı avukat hakim uclusunden en çok hakimi severim ben.
Ama sonra dehşet benim zihnimde yankılanır. Bir kurşun lanetli vücudum yere serilir. Çocuk çığlık atar.
cevabı, en yakın zamanda kime nefret duymuşsam odur.
kendimi diyenler olmuş. birini öldürmek zorunda olsaydınız demiyor birini öldürme hakkınız olsaydı diyor. daha okuduğunu anlayamayan artı kasıyor ya bitiyorum.
Üç hak olarak kabul ederek Anne, baba ve kardeşimi diyorum. Nefret ettiğimden falan değil yanlış anlaşılmasın. Sadece bir aidiyet bağımın olmasını istemiyorum. Onlarsız çok daha farklı bir hayatım olabilirdi. Şu an her manasıyla benim için onlar en tepedeler ve tüm yaşamımı onlar için şekillendiriyorum. Bağımsızım ama özgür değilim. Yük desem yük değil, dert desem dert değil. Sadece yumurtayı dölleyen yanlış bir sperm.
Sözlüğün yarısı tek bir kişiyi düşünüyor, evet ne kadar da kincisiniz lan ibnetorlar, hem öldürmek Allah'a mahsus, siz kim köpek oluyorsunuz da ? Neyse sakinim.
