birini unutmanın en iyi yolu

Hiç kimse unutulmaz değildir unutturacak kişi hala karşınıza çıkmamıştır efendim .

Fakat şu da vardır ne demiş bir büyüğümüz : "niye unutalim ki o da güzel bir hatıra . Niçin unutulsun . insanlar unutmak için sevmez ki unutmamak için sever.." demiş ve noktayı koymuştur .

stalklamamak en iyi başlangıçtır.

duyduğunuz sevginin ona mı yoksa onunla yaşadıklarınıza mı olduğunun ayrımını yapabilmektir. bazen o kadar sevgiye aç kalmış oluyoruz ki saçma sapan insanlara ederlerinin bin katı anlam yüklüyoruz. gerçeklerin farkına vardığımızda ise elde sadece unutmak seçeneğinin kalmış olduğunu farkediyoruz.

yeni birini tanimaktir. kesin ve net sonuc verir.

Sunuda ekleyelim; hic kimse unutulmaz, sadece arka da birakilir.

unutmak mümkün değil ama hatırlamamak mümkün.

Kendini hayatın akışına kaptırmak. Hatta bunu yaparken onu unutacağını hissediyorsun anlıyorsun, işte kırılma noktası burası, sürekli o gelecek gözünün önüne, sen de o görüntüleri sesleri geçiştirip gideceksin,yoluna devam edeceksin, yemek mi yiyorsun yemeye devam et, tv mi izliyorsun izlemeye devam et, bir arkadaşınla sohbet mi ediyorsun, sohbete devam et. Onun görüntüsünü sesini sil o an. işte bunu başarırsan, ki bayağı zamanını alacak iradeni zorlayacak, ama unutacaksın.

Kısaca bunu üç kavramla özetleyebiliriz, zaman irade ve istek.unutma isteği.

nietzsche nin bu konuda şöyle bir önerisi var:

- ayakkabınızın içine bozuk para koyun ve öyle gezin. ayaklarınızın rahatsızlığı size her şeyi unutturur.

Yak bütün fotoğrafları ona ait bütün eşyaları bu gece ümitlerini al koynuna gün doğmadan unut insafsızım. Demiş tarkan daha ne özeti budur.

Ygs sürecine girdiğim için derslerime yoğunlaştım ve hafif hafif unuttum. Ve Allah'a şükür çok iyi insanlarla arkadaşlık ettim onlar sayesinde bol kahkaha attım. Arkadaşlarınıza zaman ayırın. Evde film izlemek, kitap okumakla geçmez. Kahkaha atmak önemli.

Göz görmeyince gönül katlanıyor. illa hatıralar canlanıyor zihninizde ama alışıyorsunuz hatta bir süre sonra hissizleşiyorsunuz.

Amirim anlatmış:
"unutmak kelimesi undan çıkmış. bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyom la. her gün ne zaman unutcam diye soruyom kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. unutamıyom ben."

Gerçek bir şeyler yaşamışsanız unutamazsınız, bu yüzden boşuna uğraşmayın. unutmak istediklerinizi kalbinizin bir köşesine güzelce sıkıştırın..

onun bir gün geri döneceğine dair umut kesinlikle beslememek ve duygusal şarkılardan uzun süre uzak durmak.

araya yeni birisini sokmaktır.

bence vurdurmak. bi tek o kaldı yapmadığım.