Bakın takıntı haline getirmek ve platonik sevgi çok farklı kavramlardır.takıntı haline gelme sebebi kişinin sevgisinin karşı taraftan fazla olma durumunda oluşur.platonik ise karşı tarafta hiç sevgi olmama durumudur.
Takıntılı bir biçimde severken sevdiğiniz kişiye zarar veriyorsaniz hastasınızdır.
Takıntılı bir biçimde severken kendinize zarar veriyorsanızda salaksınızdır. Ve gerçekten de sevmissinizdir. Ben de salak oldum olur öyle şeyler bazen.
Asla boş bir muhabbet değil çünkü gerçekten insan kendine engel olamıyor. Ama gel gör ki hayat bazen sana öyle dertler verir ki gerçekten de dünyanın en boş muhabbeti olur bu konu. Aileden çok sevdiğin birine bi zarar geldi mi yada ne bileyim gerçekten de geçim derdine düştün mü bu hayatta aşk meşk önemini kaybediyor.
Bunca zamandir onun bunun peşinde koşmak yerine keşke beni gerçekten seven insanlarla vakit gecirseydim. Yada kendime zaman harcasaydim diyorsun.
Son olarak Mevlana demiş zorsa sev ama sevmiyorsa zorlama.
insanı yorar, hasta eder. Takıntılı kişi iflah olmaz. Sevdiğine de kavuşamaz genelde.
Bu his Sevmekten öte varoluşsal bir mesele haline gelmiştir artık. Çaresi yoktur. Eğer karşılık vermiyorsa durumu kabullenmek ve başka birini bulmak gerekir..
ömrü yiyen şu derdin sikindirikliğine bak amk. o seni umursamasın sen onsuz yapama. sen ölünce o 1 günde unutsun sen unutama. sonra da yaşadım de. yazık.
