insanı çok yıpratır. Hayatını ona indekslerseniz eğer kalbiniz yorulur beyniniz yorulur hayatınız çıkmaza girer. insan onun için hayatının merkezini dinine ve inancına adamalı kanaatindeyim.
Eğer sevdiklerinizi kaybeden biriyseniz korkarsınız elbette. Yalnızlıktan da korkuyorsanız vay halinize. Yine de bu kadar bağlanmayın derim ben. Sanki elinizdeymiş gibi.
çok korkuyordum ama ne zaman olacağını bile çok önce tahmin ediyordum. düşünsene aynı yastığı aynı düşü aynı anıyı paylaştığın eşin öylece gidiyor nedensizce sevmediği için belki sıkıldığı için ve sen kendinden kalanlarla bir adam yapmaya kalkıyorsun. insafı için dilensende sevdiğini ağlayarak haykırsanda terk ediliyorsun sonra sonrası psikologlar ilaçlar küçümseyici anlamaz arkadaş lafları evet birde bunlarla uğraşmalı diyor hayat sanki yaşmaya çok isteiğim var gibi..
neden mi güzel? "o" nu kaybetmemek için elinizden geleni yaparsınız. bu güzeldir işte.
ben şu an yapıyorum. hiç olmadığım ve onun istediği gibi biri olmak için elimden geleni yapıyorum. çünkü kaybetmekten çok korkuyorum. o mutlu olsun diye ona layık olmaya çalışıyorum. hayallerini süsleyen prens rolüne bürünüyorum.
kaybı daha çok ikili ilişkiler bağlamında yazmış yazar arkadaşlar. ayrılık yada terk edilmek manasında anlaşılması gerçekliğin acıtılıcığını gerçekten yaşamamış olmalarındandır. aman yanlış anlaşılmasın ayrılık acısızdır deyip hafife almıyorum bizde yaşadık. ancak asıl kayıp acısı ailenizin veya sevdiklerinizin içerisinde birini yada birilerini vahim durum yaşandıktan sonra bir daha yaşadığın süre içerisinde asla göremeyecek, duyamayacak, dokunamayacak olunması birini kaybetmek anlayışının gerçek tabiri olabilir. Ayrıca bu kaybı asla unutmayacak içinizde her zaman her an aklınız da kaybetmiş olmayı yaşayarak devam edecek Şiddeti değişse bile hiç geçmeyen acıdır kaybetmiş olmak.
birini kaybetmekten korkuyorsanız eğer onu kaybetmeniz sizin hayrınıza olacaktır efendim.
zaten bu korkuyla siz onu kaybedeceksiniz ona şüphe yok sadece bekleyin, onsuz da dünya dönüyor, onsuz da mutlu olabiliyorsunuz. korkulacak birşey yok yani. kanserli hücre gibi oluyor bu tip duygular.
Bugün kalbimin en derinlerinde hissettiğim duygu. Babannemin rahatsızlandığını duyduğum anda o çaresiz kalışım kıymet bilmem gerektiğini bi kez daha anımsattı.
