Bir kişiye verilecek en güzel cezalardan biridir insanları hayatımızdan silmek.ona ait her şeyi silmek, yok etmek. bundan sonra, hayatınızın geri kalanında ona ait bir şey bırakmamak. haketmeyene verilecek en cezadır. haketmiyorsa çıkarın gitsin. varlığıyla neşe katmayanın yokluğuda koymaz.
O kişi size maddi ya da manevi olarak sadece bir yükse, sizi geliştirmiyor sizi daha iyi veya daha mutlu bi insan yapmıyorsa yapmanız gereken eylemdir.
her insan bağımlılık etkisi yapıyor sanırım yoksa bir zorluğu yok,sadece zarar oldukları halde zorlanıyoruz.kurtuldun mu bir süre sonra ne akılda ne yürekte kalıyor.
Başta üzüyor insanı ama sonradan çok da gerekli bir insan değilmiş diyorsun. Hayatında pek de bir değişim olmadığını anlayınca mutlak huzura eriyorsun.
bir eşik var sanirim bende ya da bir kıstas,onu göremeyince veya onu uyarmam gereken hareketler yaptiysa bir gün aniden geliyor ve ben o insani siliyorum,bi sabah kalkiyorum ve o insandan tiksinmiş oluyorum.
yani silmek icin hafizayi kaybetmeye gerek yok onu görünce tiksinti geliyosa zaten senin icin coktan bitmistir.
Canımdan çok sevdiğim, müdemadiyen konuştuğum insanı 2 ay önce hayatımdan kat'i suretLe siLdim. Pişman mıyım? AsLa. Keşke daha önce yapabiLseydim bunu.
Size zarar veren insanLarı kesinLikLe çıkarmalısınız hayatınızdan. Seviyor oLabiLirsiniz, bu bir şeyi değiştirmez. Ama oLmaması gerekiyorsa ve bilhassa maneviyatınızı çürütüyorsa nefesinizi tutun ve karalayın üstünü. ilk zamanLar üzüLürsünüz ama sonra anLarsınız nası iyi bir iş çıkardığınızı.