ne yaparsa yapsın sevgin eksilmiyorsa aşıksındır. sana her şeyi yapar kötü olan sen de appppptal gibi "napıyım seviyorum" dersin. budur sevgi. annelerimizinki gibi düşün. evladı işte. nolursa olsun seviyor.
Onu görmek için saçma sapan işler yapmaya başladığında aşık olmuşsundur. Etrafında dolanmaya başlayıp "ulan ne yapıyorum ben burada?" demeye başladığın an yelkenler fora rıfat abi.
, derse girdiği sınıfa kadar izliyorsan ya da görürüm umuduyla bekliyorsan(aynı üniversitede olduğunuzu farz ediyorum), okula gitme sebebin haline geldiyse, sigara almaya giderken bile eşlik etmek istiyorsan...
Kısaca: aklın hep o kişide olur. Başka bir şey düşünmekte zorlanırsın, zaman geçse de hemencik kavuşsak derdinde olursun onunla kavuşana kadar. Özlem seni mahveder. Buluştuğunuzda tüm dünyalar senin olur, kokusu, sesi, saç teli, elleri, onun her şey senin icin anlamlıdır, önemlidir. O sana yaklaştığında kalbin pat pat pat atar, durduramazsın, yerinden çıkacakmış gibi olur... Aşkın ilacı o kişinin varlığıdır.
Şimdi düşünün, bunun bir de platonik versiyonu var. Allah tüm platonik aşıkların yardımcısı olsun. Amin.
Efendim, manita “seni seviyorum, evlenelim” ayakları yaparsa önce yüz mumluk ampule yarım metre mesafeden bakın sonra gözlerinizi ampulden ayırıp manitanın gözlerinin içine dikin. Eğer hâla cıvırın gözlerini görüyorsanız onunla hemen evlenin. (bkz: ağır roman)
