Aylarca hatta belki de yıllarca seversiniz onu ama ne yaparsanız yapın bir türlü ondan vazgeçemezsiniz. Çünkü onu sebepsizce sevmişsinizdir, onu o olduğu için sevmişsinizdir. Birine bu denli çok aşık olduğunuzda, ilk başta her şey size çok güzel gelir, kendinizi sanki yeniden doğmuş gibi hissedersiniz ve hayatınızın her anından zevk almaya başlarsınız. Çünkü artık aşıksınızdır ve kafanızda sevdiğiniz insanla ilgili nice güzel hayalleriniz vardır. Ancak aradan belli bir zaman geçtikten sonra ümitleriniz azalır ve içinizi derin bir hüzün kaplar. Çünkü siz onu her ne kadar çok sevseniz bile, hatta ona aşkınızı ilan etmiş olsanız bile, o sizi düşünmeden ve umursamadan hayatına devam ediyordur. işte tam bu noktada artık ondan vazgeçmeniz gerektiğinin farkına varırsınız. Ancak her ne kadar kendinizce bahaneler uydurup, kendinizi onunla birlikte olamayacağınıza inandırmaya çalışsanız bile yine fayda etmez, onu yine unutamazsınız.
işte ben de tam olarak bu noktadayım. Ne yaparsam yapayım, ne kadar çabalarsam çabalayayım onu bir türlü unutamıyorum. Onu hiç tanımayıp neden ona bir anda delicesine aşık olduğumu anlamadığım gibi, neden ondan bir türlü vazgeçemediğimi anlayamıyorum. Asla onunla birlikte olamayacağımı ve hiçbir zaman beni sevmeyeceğini de biliyorum ama kalbime bir türlü söz geçiremiyorum. Ben onu unutmaya çalıştıkça o benim kalbime daha çok işliyor. Tam ondan vazgeçtim diyorum, bir şekilde yeniden aklıma geliyor ve kendimi yine onu düşünürken buluyorum. Artık hayattan hiç zevk alamaz hale geldim. Öyle ki her günüm ağlamaklı geçiyor, hatta bazı geceler onsuzluğun verdiği acıyla ağlıyorum. Gerçekten çok kötü bir durumdayım ve bu daha ne kadar böyle devam edecek hiç bilmiyorum. Umarım siz benim kadar kötü olmazsınız ve en kısa sürede sevdiğinize kavuşup birlikte bir ömür mutlu mesut yaşarsınız.
her gun konustugunuz, beraber kurdugunuz hayallerin asla gerceklesmeyecegini anladiginiz an vazgeçmeniz lazım.
o hayallerden bahsederken, siz sadece sorgularsiniz.
bunlari diyorsun ama, yapacak misin sanki? ugrasacak misin, cabalayacak misin?
kendi dediklerine, kendin inaniyor musun?
sevginizden vazgecmediniz belki, ama inanciniz kalmamistir artik
en iyisi vazgecmektir zaten o an, olmayacak bir sey icin verilen savasin sonu sadece pismanliktir . Beklenti içine girmemek yaraların zamanla soğumasına izin vermek gerekir.
bütün duygu ve düşüncelerinin yok olmasını istiyorsanız eğer vazgeçeceksiniz. ayrıca vazgeçmek özgürlüktür. vazgeçtiğinde rahatlarsın, huzura kavuşur ruhun, beklentiden kurtulursun.
o yüzdendir ki vazgeçmek bilinç ve irade gerektirir. eğer ikisi de aynı anda yoksa vazgeçememe durumu oluşur.
tavsiyem; cesur olup gemileri her daim yakacak şekilde limanda bekletmektir.
Zaman kaybından başka birşey değildir.Zati yaşam süremiz çok kısa ne çabuk zaman geçiyor diye kendimize soruyoruz ara sıra. o zamanın ona değeceğini hesap edip, doğru yolu bulmak ve yerinde saymamak için vazgeçmeyi bilmek lazım..
Vazgeçmeyi kafaya koymuşsanız er ya da geç hedefinize ulaşırsınız.
Bu konu da onurlu olun. Böylesi şeyler hiçbir zaman şerefinizden ve vicdanınızdan daha üstün olmasın.
Bu var ya aşırı kötü bir şey. O insanın üzerine bir sürü umut,hayal bağlıyorsun. Zaman harcıyorsun. Sonra vazgeçmek zorunda kalıyorsun. Her şey tamam ama hayallerinden vazgeçmesi çok zor geliyor. Mutluluğun o hayallerde saklı olduğunu düşünüyosun çünkü.
eğer oda vazgeçemiyor, acı çekiyorsa ilişkiyi yeniler ve güçlendirir. ha yok ama acı macı çekmiyor trip atıyor ise tak çelmeyi yuvarla tepeden aşağıya.
sadece anne ve çocuk arasındaki ilişkinin en derinlerde saklı olduğuna inandığım, onun haricindeki tüm "bırakamama" durumlarının mülkiyetle ilişkili olduğunu düşündüğüm "uygar insani" duygulanım.
sadece bir zandır. vazgeçilecektir ama zaman alacaktır. ama o zamanı da istemezsiniz, sadece onu istersiniz. hep bir mucize için dua edersiniz. fakat sonuç aynı sadece ismi kalır yadigar, son sürat hayata devam ...
aklın vazgeç deyipte kalbin vazgeçme dediği durumdur. doğru olan ise aklın dediğini yapmak çünkü bu çelişkide kalbini dinlersen gelecek hiç mutlu olmıcak.
eğer birinden vazgeçmek isteyipte vazgeçemiyosan sorunun kökeninde kabullenememe sorunu vardır. daha önce seni çok mutlu eden adamın şimdi nasıl bu kadar mutsuz edebildiğini kabul edemezsin. birde sırf sana kötü davrandı diye aşırı bi çekicilik oluşturur. aslında kafada onu bitirmişsindir. onunla ilgili düşündüğün o güzel hayaller yada onun yapmak istediğin şeyleri silip atmışsındır. zaten bikere senin karşında senin yaptığın iyiliklerden hiç anlamayan bi adam vardır. adam dediğime bakmayın bu çocuk bile olabilir ben yazıma anlam katsın diye adam diyorum. kız da demem zaten kadın derim. neyse bunlar konunun dışında. bu adam iyilikleri kafasının bir yerine yazdığını söylese de bilin ki bunun geri dönüşü olmayacaktır. o onun kendi vicdanını rahatlatma şeklidir.
tamam bu defa vazgeçiyorum da diyebilirsin bu defa da yok kokusunu özledim yok kukusunu özledim dersin. başta biz kadınız zaten. tek eşliyiz. başka adamların hayatımıza girmsesi bizim onları hayatımıza sokmamız çok zordur. şimdi bunun yakışıklılıkla da ilgisi yok. en yakışıklısı da gelse o'ndan aldığın tadı alamazsın. ağzına yerleşmtir onun tadı.yani düşünün, parfüm almaya gittiğiniz de birden fazla koku kokladığınız için ordaki duyular gücünü kaybeder ve tekrardan koku almanızın gücü artsın diye satıcı size kahve koklattırır. bi ilişkiden diğer ilişkiye geçmek te çok zordur. yokki kahve gibi birşey şöyle koklayalım hemen başka ilişkiden farklı bir tat alalım değilmi? bun sebepten aslında bitmiş ama henüz zaman aşımına uğramamış ilişkiye asılırız. ya adam istemiyor işte hala neyin peşindesin. kabullen artık. mesela ben liste yapıyorum bunu önlemek için. ilk başta kabul etmeye çalışıp partnerimin yeni bir ilişki yapmasına kendimi hazırlıyorum. suçlu olarak kesinlikle onu görmüyorum. kendimi iyi hissedecekler şeyleri yapmak için sıraya diziyorum. öncelikle eskiden yaptığım bir hata onu görmekten kaçmak olurdu ama bu tekrar karşınıza çıktığında duygularınızı canlandırbilir. siz tamamen öldürmeyi seçin. ne yani acımasız bir katil olamazmısınız? oluverin. yüzleşin en acı gerçeklerle. özgüveninizi kaybetmeyin, bunu yıpratmasına izin vermeyin. dışarda ondan daha üstün milyonlarca erkek/kadın olduğunu farkedin. muhakkak eksik hatalı yanları vardır. onu öldürün acımayın.
başarısızlığı kabul edin gerekirse depresyon hapları kullanın ama vazgeçin.vazgeçmek isteyip vazgeçemediğiniz dönemler olan olaylar yaşananlar hazımsızlık yapar sonra.hayatınızda hiç hissetmediğiniz mide bulantıları ve nefreti hissedersiniz.
Tamamen irade meselesidir. Sigarayı bırakmak gibi, istersin bırakayım, bilirsin sağlığına zarardır ama bırakamazsın. Ama her şey kafada biter. Şartlanmayla beraber gelen iradenin gücü her şeyin üstesinden gelir. Hem kimse vazgeçilmez de değildir.
biri degilde yaptigim icinde oldugum bi cok seyi yapmamak isteyip bi turlu pacayi kurtaramadigim durumdur. ne yapiyim seviyorum dostlarimi ihanet etmem.
