"bakın benim pipim küçük, özgüvenim, cesaretim de yok, hiçbirşeyi değiştirmeye çalışmayacak kadar da aptalım"
işte budur o silahın insana kattığı.
"silahı kötü amaçla kullanacak bütün insanlarda silah var, hırsız da var, mafyada var, maganda da var, niye bende olmasın"
gibi bir savunmaya güvenenlerin durumu ise daha bir beterdir.
silahı iktidar sembolu olarak görenlerin silahsal bireysellenmeye dönüştürdüğü, ters tepen eylem.
sanki meretlerin namlusundan süt akıyor, efendim, çiçek çıkıyor, bir ihtimam, bir ihtimam...
iki eliyle silgisini tutamayan adamlar yirmi beş metre ötedeki sineği gözünden vurmakla övünüyor arkadaşım, ne diyosun sen!
rtük denilen gereksiz kuruluşunda destek verdiği kampanyadır...zira vurdulu kırdılı mafya dizilerinde oyuncuların içtiği sigaralar mozaiklenirken,en ufak aile arasında dahi kullanılan argo tabirler biplenirken maşallah silahlar dandun gözümüzün içine sokulmaktadır...
(bkz: sigara kullanmayan küfür etmeyen yeni nesil kovboylar yaratmak)
beyinleri olmadığı için haklarını aramak için zoraki kavga etmesi gereken kavga etmeye de g.tü yemeyen,kendi kendilerine "delikanlı" lakabını takan bireylerin çalışmalarıdır...
devletide bu konuda kınamaktayım sağlığa zararlı olan ve 30-40 sene içerisinde insan bünyesini öldüren sigaraya savaş açmasına karşın insan bünyesini 30-40 saniyede öldüren silahla adeta dost hayatı yaşaması pek bir çelişkidir...
at avrat silah üçlemesi olan bir ülkede, serserilerin vatanı kurtaran aslan rollerinde olduğu dizilerin (bkz: kurtlar vadisi) reyting rekorları kırdığı bir ülkede, askerliğini yapmayana kız vermem diyen zihniyetin kol gezdiği bir ülkede, yaptığı katliamları kitabında öve öve anlatan katillerin (bkz: oral çelik) saygı gördüğü bir ülkede başka ne bekliyorsunuz yiğitler.... bireysel kütüphane sayısında artış mı?
havaya kursun sıkmayı erkeklik yada bir cosku gösterisi sanan,insan postu giymiş hayvanların nasıl bir tehdit olusturdugu aşikardır,şiddetle önüne geçilmesi gereken bir durumdur.
sivillerin kendi sahislari adina tasima veya bulundurma ruhsati alarak ya da ruhsatsiz olarak silah edinmesi. atesli ya da atessiz.
"Ülkemizde 2005 yılı itibariyle, jandarma ve polis bölgesi olmak üzere toplam ruhsatlı silah sayısı 2.145.000'dir. 2003 yılı itibariyle Türkiye'deki ruhsatlı silah sayısı ise 1.954.303'tü."
kaynak: 28 Eylül 2005 Bireysel Silahsizlanma Günü Umut Vakfi Etkinlikleri TÜRKiYE'DE BiREYSEL SiLAHLANMA SORUNU: ÇÖZÜM ÖNERiLERi ARAMA TOPLANTISI Basin bildirgesi. http://www.umut.org.tr/28...a_toplantisi_basin_04.htm
Ülkemizde bireysel silahlanma yüzünden ölen ve sakat kalan binlerce kurban var. Gün gectikce bu sayi artiyor. Medyada hergün bir sürü siddet haberiyle karsilasiyoruz. 16 yasinda cocuk arkadasini bogazindan bicakliyor ve bunun gibi bir sürü aci olay. Sonucta -allah korusun- bizden birinin cani yanmadikca, ocagi sönmedikce pek de önem vermiyoruz. Nasil olsa alisilmis haberler, hergün oluyor benzerleri.
Bunca olaya ragmen televizyonda alenen mafyanin vatansever gösterildigi diziler, filmler yayinlaniyor ve dünyanin rating'ini aliyor. Sinemada filmler yayinlaniyor ve yurtdisinda 16 belki de 18 yas siniri getirilen ayni filmi bizde herhangi bir kisitlama olmadan herkes izleyebiliyor.
Mac oluyor, Fenerbahce yeniyor ya da Galatasaray. Bir "spor" olan futbol müsabakasi sonucu 22 adamin pesinden kostugu bir top bir kaleye giriyor, ya da girmiyor. Hakemin cinsel tercihi tartisiliyor ve bitis düdügünden sonra sehir magandalari cikariyorlar tabancalari hatta tüfekleri. Ates ediyorlar havaya, o kursunun düstügü yer umurlarinda degil, önemli olan tuttuklari takimin maci kazanmis olmasi.
Sonuc olarak herkes özeniyor ates etmeye, belinde silahla gezen adam oluyor, "abi" oluyor, "baba" oluyor. Medya da atesliyor kendi silahini, olaylar daha da popülerlesiyor. Olan yüregi yanan analara oluyor. Iki gün sonra tekrar ayni bant...
