Bazı insanlar aile kurmayı
öğrenirler. Yani buna değer
verirler. Bazıları ise başka bir
takım şeylere, değer verirler.
Onlara değer verirken niye
değer verdiğini düşünmez birey,
toplum için erimiş olan birey.
Toplum koleje girmeyi bir değer
olarak sunduğu için artık o
kişiliğini yoksayma halidir.
Koleje girmek için yarışır,
üniversiteye girmek için yarışır,
iyi bi işe girmek için yarışır,
güzel bi kadınla evlenmek için
yarışır. Devamlı bir yarış ve
kazanma zorunluluğu.
birey kelimesinin hecesel ve kelimesel armonisinden dahi çıkarılabilecek bir olgudur.
aşama aşama, birbaşına olmaktan, birilerine seslenebilmekten, anlamak ve anlaşılmaktan ve sonunda bir olmaktan oluşan sağlıklı toplumun sağlıklı bir ferdi olabilmek.
bizim en büyük sorunumuz bu bence.
birey olabilmeyi kendimiz olmayı başaramamak, toplumun geneli olarak.
kendi düşüncelerimizi en özgür platformlarda bile ifade edememek.
annem bilir, babam bilir, beyim bilir, karım bilir...bu böyle uzar gider.
burada bile, birey olmak önemli.saygı evet, fikir almak evet.ama insan kendiyle ilgili her konuda kendi kararını kendi vermeli.doğruysa kendi doğrusu, yanlışsa kendi yanlışı.
kendine eş seçilrken, iş seçilirken, eşya seçilirken, meslek seçilirken seyirci koltuğunda oturmayı marifet saymamalı.
sahaya inmek zor olabilir, yorabilir ama insan kendi hayatının kiracısı değil efendisi olmalı.
