Sözün kime ait olduğunu hatırlayamadım şimdi ama şöyle diyordu;
" aklın zamansız öldürdükleri, yürekte amansız dirilir."
" Birden" kısmını açıklar nitelikte.
Farkında olmadan aldığımız bir koku, işitilen bir melodi... Hatta esen rüzgar, açar o çatı katının kapılarını. Ne kadar tozlanmışsa o kadar iç çektirir.
