bir şehre, bir bölgeye, bir ülkeye ait olmadığını düşünen; her daim bavulu hazır olan insanların içinde bulundukları ruh hali. içlerinde ki ses sıkça ve ısrarla alıp başını gitmeye yönlendirir. bazen başarılı olur; bazende bir şeyler gitmekten alıkoyar bu insanları. *
başkaları tarafından anlaşılamazlar genellikle. onlara göre mutsuz olmanızı gerektirecek mantıklı bir sebebiniz yoktur. oysa ki psikolojik veya sosyal açıdan birçok sebebiniz sizi bu 'bir yere ait olamama' durumuna sürüklemektedir boyuna. bir ortama girersiniz oraya ait olmadığınızı hissedersiniz; tanıdığınız kişilerle olursunuz, oradan da uzaklaşasınız gelir. hani bir söz vardır ya, 'nerede değilsem orada mutlu oalcakmışım gibi gelir...' diye, o misal. damdan düşenin halini damdan düşen anlamaz mı zaten?
bir insanin ait oldugu yer, ona deger veren kisilerin oldugu yerdir... Bir yere ait olamayan kisiler yalnizdir. (bkz: yalnızlığın sağlık üstüne etkileri)
