insanın küçücük şeylerden mutlu olduğu tek evresi belkide!.. oynamak zaman kaygısı olmadan. ve koşmak dolu dizgin!.. bu defa bir şeylerden kaçmak için değil!.. özgürlük için koşmak. geçilen yollar ne çabuk unutuluyor oysa!.. ne çok işi var herkesin!.. çoğunu yarınlara bıraktığı... ve yok kimsenin çocuk olmaya zamanı.
1 yıl önce arzuladığım durum. Ama artık istemiyorum. Yoksa bu askerlik bir onbeş ay daha çekilmez. Görevden değil rütbelilerden dolayı. Neyse bozmayayım keyfimi kalmış 83 gün.
muhtemelen okula yazılma yaşını kaçırmıştır.* ilkokula başlar. sınıftaki herkesten büyüktür. dalga geçerler, gerizekalı derler, yerine dibine sokarlar. bu buhranlarda yaşarken terli bir şekilde yatağından kalkar. aaa o da ne? inception.
