kitap hayattır;
ahlaksızlığın bencilliğin kayıtsızlığın ferman olduğu bir ülkede/ülkemde kitabı,ahlaktan insanlıktan kadının değerinden bahseden bir kitabı okuyanlar ancak ve ancak taktire layıktır.
kitap hayatır çünkü;
bizler müslüman olduğundan doğulu olduğundan laz olduğundan kürt olduğundan utanan aczinden tarihinden dilinden utanan şuursuz bir yığın haline geldik
kekeleyen garip sesler çıkaran nefsi ve uçkuru yüzünden beyninden daha akıllı telefonuna adapte olmuş bir sersemce hayat yaşayan yeni bir kitap düşmanı nesil.
devam ediniz.
evet kitap hayattır efendi...
her kitap bir parça semavidir bir kilisedir bir camidir birleştirir ayrıştırmaz ve öğretir.
ve lütfen ülkemde yerlerde sürünen kitap okuma oranın içinde olan birkaç güzide pırlantaya çamur atmayın sizler fal baktırmaya iddaa oynamaya kendinizden akıllı telefonlarınızla uğraşmaya devam ediniz.
bizler 25 de veririz 125 de
kitap hayattır
sizleri gördük kitaplara sığındık...
selam ile.
kültür hayatına 25 lira katkıda bulunan insandır.
bir kitap 100, 200, 300 tane kağıt demek değildir.
yazar demektir, mütercim demektir, dizgici demektir, tasarımcı demektir, editör demektir demektir oğlu demektir.
tüm bunlar bir kenara, ne kadar ucuz ne kadar basit bazı şeyler sizler için. bir şeyin maddî değerinin olması için illa galerilerde mi sergilenmesi gerek? bir "şey" çayın yanında güzel gitmediğinde maddi bir değeri yok mu?
bu gerizekalılar okuma yazmayı ve sözlükleri nereden öğrendi?
salağa anlatır gibi anlatıyorum:
bir adam, oturmuş bir kitap yazmış. kitabımızın adı "katolik kilisesi tarihi" olsun.
şimdi bu adam muhtemelen dinler tarihi alanında ihtisas sahibi bir kimsedir. en kötü ihtimalle yüksek lisansını bitirmiştir. ne etti? 4 + 2 yani 6 sene. bu eserde her şeyden önce 4 senenin oluşturduğu altyapı ve 2 senenin verdiği ihtisaslaşma var.
ilerleyelim: bir kilise tarihi yazmak için, en az iki batı dilini öğrenmek gerek. bu yazar, oturmuş, yurdumun üniversite gençliğinin yüzde doksanının yaptığı gibi tüm gün dizi izlemek, bitcoinden para kazanma yolları araştırmak yerine dil öğrenmiş. hadi iki dil olmasın, sadece ingilizce kaynaklardan faydalanmış olsun. ülkem gencinin "ingilizce öğrenemiyorum çünkü öğretmenim çok kötüydü" hurafesi ile ilgisi olmayan bu arkadaş, yaşıtları iki satır yabancı kitap okumamışken mesele hakkındaki ingilizce kitap ve makalelerden faydalanmış demektir. kaynak bulma, sınıflandırma, kaynakları tarama ve bunlardan çıkan verileri neden-sonuç ilişkisi içerisinde yeri geldiğinde tenkit ederek kronoloji içerisinde bize sunduğunu anlatmama gerek yok herhalde? bu süreç içerisinde sandalyede oturmaktan çektiği sırt ağrılarından, ailesine ve arkadaşlarına daha da önemlisi kendisine vakit ayıramamasından bahsetmeme lüzum yok?
bitti mi? bitmedi.
yazarın yabancı olduğunu düşünelim. mesela bir moğol ya da bir gürcü olmuş olsun. adamın yazdığı bu kadar şeyin bize ulaşması için bir aracıya yani mütercime ihtiyaç var. dili yalnızca çetrulette konuşmak için değil, yabancı dildeki eserleri dilimize çevirebilmek için kendisini yetiştirmiş; bu zor işe yıllarını vermiş bir mütercime.
yetmez. dizgicisi, tasarımcısı ve daha nicesi de var ama saat geç ve ben de salaklara yeterince lâf anlattım.
neyse sonuç yerine:
kitap,dergi, gazete boşverin siz. gidip otomobil sitelerinde araba bakın. ne bileyim sözlüklerdeki "starbucks" başlıklarında fink atın. kafanız onlara yetiyor .
Sırf ortamlarda havalı gozuksun diye bir sigaraya 10 lira verir. Fakat kitaba gelince yok efendim param yok, vaktim yok tırı viri. Zaten hep bilgiden kacariz. Nerde yararlı bir şey var. Biz ordan Irak
2500 tl ile kürk yerine kitap almayı seçmiş adam olabilir. Veya cuğara yakmak (bkz: sigara) yerine oturup kitap okumayı seçmiş de olabilir. Bunlar yaşam seçenekleri.
(bkz: herkesin hayatına kimse karışamaz)
bazılarının ilginç bir şekilde garipsediği durumdur oysa gayet normaldir. birde şöyle bir sorun var ki ülkede kitap okunmadığı için kitaplar genelde pahalıdır.pahalı olmasının sebebi olan kişilerle 'bir kitaba 25 tl verilir mi lan' diyen kişiler aynı kişilerdir efenim.
