üç kuruşluk insana beş kuruşluk değer vermektir. çünkü her insan, en azından Yaradan'a borcu olarak ve özsaygı duyarak, kendisini -bencilliğe kaçmadan- dört dörtlük hissetmelidir.
her ne olursa olsun kendi değerini bilmeli insan. bencillik olarak almayın ama önce kendisini düşünmeli insan. her şeyin en iyisini hak ettiğini bilmeli.
birbirini seven iki kişi neden birleşir? daha mutlu etmek için birbirlerini, mutlu olabilmek için. ayrıysan ve acıdan kıvranıyorsan tamam ama kavuştuğunda hala mutlu değilsen bir gariplik olmaz mı bu işte? şimdi sorsalar, sevdiğin için kabulleniyorsundur, öyle dersin sen. sevmek kabullenişleri getirir belki yanında ama kabullendiklerin üzüyorsa seni ne kadar seviyorsun karşındakini? düşünsene bir allah aşkına. sevdiğin senin olsun, istersen gereğinden fazla değer ver ona zira gereği nedir bunu tayin edecek sensindir. diyelim ki anladın; yanılmışsın, hiç hak etmeyen birine bağlanmışsın, en kötü dersin " aşk gözümü kör etmiş" diye ya da oturur yanarsın değmemiş dediklerine. onun seni hiç umursamamış olduğunun bile çok sonraları varırsın belki farkına. boşver ya, körmüş gözün işte, hem o dönem inanmak istediklerine inanmışsın sen.
dedim ya bir kişiye gereğinden fazla değer ver istersen. mesul sensin, çekende sen. ama her ne olursa olsun kendi değerini bilmeli insan. bilmeli ki karşısındaki yaşattıklarından, kendisi başına gelebileceklerden mesul olsun her zaman.
bir kişiyi kendinden daha fazla adam yerine koymaktır. ki çoğu zaman insanların yaptığı hataların en başında yer alır. ayrılık sebebi dahi olabilir ayrıca.
kendine karşı yapılabilecek en büyük hatalardan biridir belkide. belli bir süre anlamaz, görmez, kabul etmezsin hata olduğunu. ama belli bir süre sonra ne kadar yanlış yaptığını anladığında da acı çekiyorsundur.
o kişiye kendinden daha fazla değer vermenin sonucu ne olur biliyor musun? kendi değerini gün geçtikçe yavaş yavaş azaltmak olur.
arkadaşlarından koparsın, en yakın arkadaşların bile artık sana önem vermememye başlar çünkü senin bir süredir hayatta önem verdiğin sadece bir kişi vardır. ailenle arana soğukluk girmesine sebep olursun, onlarla gittiğin hiç bir yerden zevk alamazsın çünkü sen sadece bir kişiyle mutlu olabiliyorsundur artık.
yani artık sen eski sen değilsindir ve çevrendeki seni sevenleri kaybedersin gün geçtikçe. senin o çok değer verdiğin insan da senin ilgini ve sevgini artık kanıksamaya başladığı için sana eskisi gibi davranmaz ve sen yalnız başına kaldığınla kalırsın işte böyle ortada.
bu sekilde süren iliskiler, örnegin aile iliskileri, arkadas iliskileri ve tabiki sevgili iliskileri sonunda fazladan deger veren tarafin g.t olma haraketiyle noktalanir. hic bir zaman hakettigini alamaz deger veren, sürekli haksizliga ugradigina düsünür.
zaman içerisinde kendi değerinizin azalması ve bir süre sonra tükenmesiyle vuku bulacak olan eylem. genellikle ilişkilerde meydana gelir bu hadise, fakat unutulmamalıdır ki; çok sevmenin haricinde ilişkiyi ayakta tutan birçok etken vardır, sadece sevgi çoğu zaman kafi gelmemektedir. hatta hiçbir zaman kafi gelmemektedir. sevginin beraberinde getirdiği yükümlülükler, kişilerin birbirlerine karşı davranış biçimleri ilişkinin ayakta durabilmesini sağlayan etkenlerden sadece birkaçıdır...
