Herhangi birini, ne kadar seviyorsan sev, olması gerekenden fazlasını görmesine izin verme.
Bir kere izini verirsen , o gösterme dediğim fazla olan kısım, her geçen gün senden eskilecektir.
tam kafamda yankılanan konu. çok sevdiğim bir radyo kanalı var. kendileri perşembe gece yarısından sonra internet üzerinden yayın yapıyorlar. tam şu an onları dinliyorum yine. yayına giriş sırasında bu vazgeçilmezlik ve değerli insan kavramından söz ettiler. arkasına çat diye Müslüm Gürses'ten dünya tersine dönse de vazgeçmemi girdiler.
ben de içimden dedim ki acaba hayatıma giren birileri bana bu vazgeçilmezlik hissini yaşatır mı ya da ben birine bu hissi hissettirebilir miyim? harbiden şarkı boyunca bunu düşündüm. sonra yine dedim ki hayatta her şey mümkün. Bu neden olmasın ama hakedene, değer verene, değer bilene ve gerçekten sevene vazgeçilmezlik hissettirilmeli.
denemesi bedavadır ki; vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğiniz ilk anda ilk vazgeçtiği siz olursunuz. trajikomiktir.
ayrıca da kolpalıktır. insan nefes almaktan, kendi hayatından bile vazgeçip intihar edebiliyorsa vazgeçilmeyecek olan kimse yoktur.
bir insana vazgeçilmez olduğunu hissettirmek, o insanın sizi bırakıp gitmesini istemektir. nasıl olsa bensiz yapamaz deyip rahatça hareket eder. yapılan yanlıştır, onu her an bırakabilcek gücünüzün olduğunu gösterin ki oda sizi kaybetmekten korksun. değer verin fakat fazlasını değil.
ne kadar öyle olsada karşıdakine hissettirilmemelidir.
şayet bu onu olumsuz etkileyebilmektedir.
kendisini bir b** zannedebilmektedir.
bence gerek yoktur.
bırak onun vazgeçilmezliği içinde kalsındır.
ağırlığını kaldıramayan bir tipse,yanlış yorumlamasına, burnunu kaf dağına çıkartmaya, hani demeyecektim ama diyeyim kıçının kalkmasına, kendini olduğundan fazlası sanmasına sebeptir.
hiçkimse vazgeçilmez değildir gibi çok doğru bir önermeyi iç ederek, yok yere unutturup, özellikle ikili ilişkilerde ipleri eline vermek anlamıyla yorumlanandır.
neden bir insanı vazgeçilmez hissettirildiğinde hemen o kişini g.tünün kalkacağı kanısına sahibiz yada bana mı öyle geliyor...
olaylar platonik gelişiyorsa olacağı sonuç bellidir ama ya değilse...
ama bir insanın g.tünü kaldırdığınız hissine bir kere kapıldınız mı geri dönüşü yoktur o işin sonuçlanmalıdır.
-ya sünepe sünepe kuyruğunda takılırsın
ki kolay olan ve genelde yapılan, yapılmak zorunda kalınan sonuçtur.
kimse vazgeçilmez değildir. böyle bir şey hissettirmek için zaman harcamak da en büyük zaman kayıplarından biridir. kimse kendinden daha değerli değildir, unutmayın.
bugünlerde okuduğum bir sözü hatırlatmıştır; "birine vazgeçilmez olduğunu hissettirirsen ilk vazgeçeceği kişi sen olursun."
çok yerinde ve doğru bir sözdür. üstüne laf edilemez.
